Veel spullen die nog goed te repareren zijn worden weggegooid. Dat is zonde en niet duurzaam. Wij pleiten voor belastingmaatregelen die repareren goedkoper maken. #goedgemaakt #reparatiesgoedkoper Deze maatregel stimuleert consumenten om meer spullen te laten repareren in plaats van ze bij het minste of geringste te vervangen. Dit heeft vele positieve gevolgen. Duurzaamheid Allereerst stimuleert repareren een circulaire economie waarin we spullen hergebruiken in plaats van weggooien. Productie van nieuwe spullen en afvalverwerking zijn erg belastend voor het milieu en putten onze eindige grondstoffenvoorraad uit. Het roer moet op dit gebied echt om: wereldwijd produceren bijvoorbeeld maar vijf landen per inwoner meer elektronisch afval dan Nederland! Lokale economie en werkgelegenheid Daarnaast is repareren goed voor de lokale economie. Het zorgt voor meer laag- en middenopgeleid werk, dat op dit moment juist onder druk staat door robotisering, automatisering en globalisering. Tevens zijn reparateurs meestal kleine, lokaal gewortelde bedrijven die bijdragen aan een diverser straatbeeld en de sociale cohesie. Landelijke economie en financiën Een ander voordeel is dat het verdiende geld in Nederland blijft en niet via de balans van een multinational naar het buitenland verdwijnt. Zo verdient deze maatregel zichzelf voor een deel terug. De verdiende euro’s blijven in de Nederlandse economie circuleren waarbij de overheid bij elke transactie opnieuw belasting int. Ook geeft deze maatregel een extra prikkel om reparaties wit te doen. Arbeidsomstandigheden Op dit moment verwerken kansarme mensen in andere landen onder vaak erbarmelijke omstandigheden ons (elektronisch) afval. Meer reparaties betekent minder van dit soort afval en dus minder mensen die letterlijk hun leven wagen om dit te verwerken. De consument is geen melkkoe Ten slotte vinden we dat iedereen recht heeft op goede, degelijke producten. Grote bedrijven ontwerpen spullen nu vaak om snel kapot te gaan. De consument is de melkkoe die vervolgens weer naar de winkel rent voor een vervangend flutexemplaar. Met betaalbare reparaties vermindert de noodzaak om zo goedkoop mogelijk iets nieuws te kopen en stijgt de vraag naar repareerbare kwaliteitsproducten. Dat is pas goed gemaakt!

In 2015 stelde de Onderzoeksraad voor Veiligheid vast dat de overheid blind geweest is voor de risico’s van gaswinning en winst voorop heeft gesteld. Nog steeds is daar niet genoeg van geleerd. Economisch gewin en ‘leveringszekerheid’ aan het buitenland zijn nu echt ondergeschikt. Wij, Nederlanders, vinden een gezond, schoon en eerlijk land belangrijker. Wij spreken via deze petitie uit dat we verder moeten zonder gas uit de Groninger grond. Te beginnen met een gebaar. Schrap de afschaffing van de dividendbelasting en geef ons geld aan de Groningers! Schouder aan schouder met al die mensen die zich sterk maken voor een Groningen zonder aardbevingen, zonder verzakte huizen, ontwrichte dorpen, angstige mensen en verwoest erfgoed roepen wij de politiek op tijdens het debat op dinsdag 16 januari aanstaande en daarna werk te maken van deze eerste stap. We verwachten van de politiek een groot gebaar. Laat zien dat de Groningers belangrijker zijn dan de winst van Shell.

De fossiele bedrijven proberen hun vieze bedrijfstak ook in de groene lijst te krijgen. Dat kunnen we niet laten gebeuren. We moeten investeren in de toekomst, niet in achterhaalde gaspijpleidingen of in absurd dure kerncentrales. Dat soort projecten horen niet thuis op een groene lijst! We kunnen de wereldeconomie veranderen en de aarde redden. Maar dan moet de financiële sector worden schoongeveegd van fossiele projecten. Het mag niet langer zo zijn dat de grote vervuilende bedrijven al ons geld opslurpen. Zogenaamd groene beleggingsfondsen beheren meer geld dan de Verenigde Staten, Duitsland, Groot Brittannië en Frankrijk gezamenlijk jaarlijks produceren. Maar veel van deze ‘groene’ fondsen zijn helemaal niet zo groen. Investeerders die azen op geld, plakken gewoon een groen label op fossiele bedrijven, vervuilend transport, kernenergie, bio-industrie en landbouwgif. Hoe kan dit zomaar? Dat mag omdat beleggingsfondsen helemaal zelf mogen beslissen wat ze ‘duurzaam’ noemen. De slager keurt zijn eigen vlees. Het geld dat naar nepgroene projecten gaat, kan beter gebruikt worden om onze economie echt groen en eerlijk te maken. De Europese Unie wil dat stimuleren met een wet die bepaalt wat echt groen is. Deze wet zou banken verplichten om te vertellen of hun beleggingsfondsen voldoen aan de criteria voor groene beleggingen. In december vorig jaar werd een belangrijke eerste stap gezet met een goed voorstel van het Europees Parlement voor een ‘groene lijst’. Nu ligt de bal bij de Europese Commissie. Begin maart presenteert Eurocommissaris Frans Timmermans op basis van deze lijst een eerste voorstel namens de Commissie. Helaas zijn grote bedrijven en zelfs sommige lidstaten (!) de Commissie nog steeds stevig aan het belobby’en om hun vieze alternatieven te redden. Een leger van lobbyisten in Brussel probeert de criteria van de groene lijst continu te versoepelen en de invoering van de wet uit te stellen. Wij moeten Timmermans en de Commissie op het groene pad houden. Daar hebben we ook jouw handtekening nodig. Zo kunnen we extra lawaai maken tegen de vieze invloed van multinationals. Help mee om de druk op de Europese beleidsmakers hoog te houden!