Petitie is geslaagd met 167,000 handtekeningen
Aan: Leden van de Vaste Kamercommissie Justitie en Veiligheid
Jacob en Tina blijven hier!
Op dinsdag 13 april kreeg de advocaat van Jacob en Tina het bericht van de IND dat ze in Nederland mogen blijven. Dat is te danken aan al die mensen die zo snel in actie kwamen!
Deze petitie blijft open, voor de kleine groep mensen in Nederland die in dezelfde situatie zitten, maar nog wachten op hetzelfde nieuws. Blijf deze petitie tekenen en delen in de tussentijd!
Jacob, een brugklasleerling van 13, vluchtte in 2015 met zijn moeder voor de oorlog in Syrië. De IND zegt dat ze naar Armenië moeten, omdat ze Armeense Christenen zijn. Maar ze kennen dat land helemaal niet, ze zijn Syrisch! Tina is één keer in haar leven in Armenië geweest. Vier dagen maar. Om een Armeens paspoort aan te vragen, in de hoop daarmee een visum voor Europa te krijgen. Dat ging niet. Dus restte haar en Jacob niets anders dan een gevaarlijke boottocht naar Griekenland. Van daaruit zijn ze naar Nederland gekomen, naar hun familie hier. Tina’s moeder, oma, een broer en twee ooms wonen al langer in Nederland én hebben de Nederlandse nationaliteit. Tina en Jacob zijn inmiddels vele rechtszaken en hoger beroepen verder en krijgen afwijzing na afwijzing te verwerken. Zonder verblijfsvergunning is hun perspectief uiterst somber. Hun opties: Syrië (oorlog), Armenië (oorlog) of illegaal in Nederland blijven.
Tina en Jacob zijn niet de enige die dit is overkomen. Een groep van ongeveer honderd Armeense Syriërs die vanwege de oorlog in hun land naar Nederland gevlucht zijn. De meesten van hen kregen een verblijfsvergunning. Totdat de IND informatie kreeg uit Vision, een krakkemikkig informatiesysteem waarin visumaanvragen worden bijgehouden – zonder pasfoto’s of vingerafdrukken. De IND-dienst Herbeoordelingen stuurde de honderd Armeense Syriërs wier namen in Vision stonden een brief met het voornemen om hun verblijfsvergunning in te trekken. Het bizarre: voor een deel van hen eindigt de rechtsgang in een definitieve intrekking van de verblijfsvergunning, het andere deel mag hun verblijfsvergunning houden. De logica erachter? Die is onnavolgbaar, zegt een van hun advocaten. Dit riekt naar rechtsongelijkheid. De IND heeft maar wat gedaan, zo lijkt het. Deze willekeur is onacceptabel. Tweede Kamer, zet alles op alles en zorg dat Tina, Jacob en de rest van deze groep een verblijfsvergunning krijgen.
Wij willen dat
- de overheid werk maakt van een humaan asielbeleid, waarbij gekeken wordt naar mensen en niet alleen naar de regels.
- Wij willen dat Tina, Jacob en alle andere Armeense Syriërs in een soortgelijke situatie een verblijfsvergunning krijgen.
- Tina en Jacob na zes jaar eindelijk rust krijgen.
Tina en Jacob zijn niet de enige die dit is overkomen. Een groep van ongeveer honderd Armeense Syriërs die vanwege de oorlog in hun land naar Nederland gevlucht zijn. De meesten van hen kregen een verblijfsvergunning. Totdat de IND informatie kreeg uit Vision, een krakkemikkig informatiesysteem waarin visumaanvragen worden bijgehouden – zonder pasfoto’s of vingerafdrukken. De IND-dienst Herbeoordelingen stuurde de honderd Armeense Syriërs wier namen in Vision stonden een brief met het voornemen om hun verblijfsvergunning in te trekken. Het bizarre: voor een deel van hen eindigt de rechtsgang in een definitieve intrekking van de verblijfsvergunning, het andere deel mag hun verblijfsvergunning houden. De logica erachter? Die is onnavolgbaar, zegt een van hun advocaten. Dit riekt naar rechtsongelijkheid. De IND heeft maar wat gedaan, zo lijkt het. Deze willekeur is onacceptabel. Tweede Kamer, zet alles op alles en zorg dat Tina, Jacob en de rest van deze groep een verblijfsvergunning krijgen.
Wij willen dat
- de overheid werk maakt van een humaan asielbeleid, waarbij gekeken wordt naar mensen en niet alleen naar de regels.
- Wij willen dat Tina, Jacob en alle andere Armeense Syriërs in een soortgelijke situatie een verblijfsvergunning krijgen.
- Tina en Jacob na zes jaar eindelijk rust krijgen.
Waarom is het belangrijk?
Simpel: zo gaan we niet met mensen om.
Lees het hele verhaal van Jacob en Tina hier: https://www.groene.nl/artikel/tina-en-jacob-moeten-weg
Samengevat:
Tina (toen 26) vluchtte in 2015 met haar 8-jarige zoon Jacob uit Syrië, weg van de oorlog. Op Jacobs school ontplofte een bom. Een van de vriendjes met wie hij stond te praten overleed ter plekke. Jacob kreeg bomscherven in zijn rug en been. De angst liet hem niet meer los. Dat was voor Tina de druppel.
Tina wilde de overtocht naar Europa niet op een gammele boot maken. Met een Armeens paspoort kon je een visum voor Europa krijgen, ging het gerucht in Syrië. Tina en haar familie zijn geboren en getogen in Syrië en hebben de Syrische nationaliteit. Hun voorouders zijn Armeense christenen die begin vorige eeuw uit Turkije vluchtten vanwege de Armeense genocide. Het lukt Tina een Armeens paspoort te bemachtigen voor haarzelf en Jacob. Ze is daarvoor – voor het eerst haar leven – vier dagen in Armenië geweest.
Maar het Armeense paspoort blijkt geen escape. Tina krijgt geen visum voor Europa. Er rest haar en Jacob geen andere optie dan een gevaarlijke tocht op een propvolle vluchtelingenboot naar Griekenland. In november 2015 komen ze aan in Nederland, waar ze worden opgevangen in vluchtelingenkamp Heumensoord bij Nijmegen.
In de zomer van 2016 – Jacob gaat dan al een paar maanden in Nijmegen naar school – wordt Tina voor de eerste keer gehoord door de IND. Het tweede gehoor volgt binnen enkele weken. De IND heeft ontdekt dat Tina met een Armeens paspoort een visum voor Europa wilde aanvragen. Hoe kan dat? Is ze nu Syrisch of toch Armeens? De IND is onverbiddelijk en wijst haar asielaanvraag in augustus 2016 af. Armenië geldt als een veilig land van herkomst.
Tina gaat in beroep, gevolgd door een hoger beroep voor de Raad van State. Uitkomst: de rechters zijn het met de IND eens. Tina levert haar Armeense paspoort in, zodat ze alleen nog een Syrisch paspoort heeft en doet een hernieuwd asielverzoek. Ook dat wijst de IND af.
Tina gaat weer in beroep. De Haarlemse rechtbank vindt het onredelijk dat Tina en Jacob naar Armenië worden gestuurd. Maar nu is het de IND weer die in beroep gaat, bij de Raad van State. Die oordeelt: Tina en Jacob mogen wél naar Armenië gestuurd worden.
Zonder verblijfsvergunning hebben Tina en Jacob drie onmogelijke opties: 1) ze gaan terug naar Syrië (waar het nog altijd oorlog is), 2) ze gaan ‘terug’ naar Armenië (waar ze nog nooit geweest zijn en het nu ook oorlog is), 3) ze blijven in Nederland (illegaal, dus uitzichtloos).
Ondertussen zit Jacob in 1-havo, met zicht op vwo. Hij zit op breakdance, heeft een leuke groep vrienden, het gaat goed met hem. De nachten dat hij en zijn moeder uit angst en onzekerheid wakker liggen, niet meegeteld. Kiezen uit drie kwaden, dat kan toch niet?! Onderteken de petitie ‘Jacob en Tina blijven hier!’
Lees het hele verhaal van Jacob en Tina hier: https://www.groene.nl/artikel/tina-en-jacob-moeten-weg
Samengevat:
Tina (toen 26) vluchtte in 2015 met haar 8-jarige zoon Jacob uit Syrië, weg van de oorlog. Op Jacobs school ontplofte een bom. Een van de vriendjes met wie hij stond te praten overleed ter plekke. Jacob kreeg bomscherven in zijn rug en been. De angst liet hem niet meer los. Dat was voor Tina de druppel.
Tina wilde de overtocht naar Europa niet op een gammele boot maken. Met een Armeens paspoort kon je een visum voor Europa krijgen, ging het gerucht in Syrië. Tina en haar familie zijn geboren en getogen in Syrië en hebben de Syrische nationaliteit. Hun voorouders zijn Armeense christenen die begin vorige eeuw uit Turkije vluchtten vanwege de Armeense genocide. Het lukt Tina een Armeens paspoort te bemachtigen voor haarzelf en Jacob. Ze is daarvoor – voor het eerst haar leven – vier dagen in Armenië geweest.
Maar het Armeense paspoort blijkt geen escape. Tina krijgt geen visum voor Europa. Er rest haar en Jacob geen andere optie dan een gevaarlijke tocht op een propvolle vluchtelingenboot naar Griekenland. In november 2015 komen ze aan in Nederland, waar ze worden opgevangen in vluchtelingenkamp Heumensoord bij Nijmegen.
In de zomer van 2016 – Jacob gaat dan al een paar maanden in Nijmegen naar school – wordt Tina voor de eerste keer gehoord door de IND. Het tweede gehoor volgt binnen enkele weken. De IND heeft ontdekt dat Tina met een Armeens paspoort een visum voor Europa wilde aanvragen. Hoe kan dat? Is ze nu Syrisch of toch Armeens? De IND is onverbiddelijk en wijst haar asielaanvraag in augustus 2016 af. Armenië geldt als een veilig land van herkomst.
Tina gaat in beroep, gevolgd door een hoger beroep voor de Raad van State. Uitkomst: de rechters zijn het met de IND eens. Tina levert haar Armeense paspoort in, zodat ze alleen nog een Syrisch paspoort heeft en doet een hernieuwd asielverzoek. Ook dat wijst de IND af.
Tina gaat weer in beroep. De Haarlemse rechtbank vindt het onredelijk dat Tina en Jacob naar Armenië worden gestuurd. Maar nu is het de IND weer die in beroep gaat, bij de Raad van State. Die oordeelt: Tina en Jacob mogen wél naar Armenië gestuurd worden.
Zonder verblijfsvergunning hebben Tina en Jacob drie onmogelijke opties: 1) ze gaan terug naar Syrië (waar het nog altijd oorlog is), 2) ze gaan ‘terug’ naar Armenië (waar ze nog nooit geweest zijn en het nu ook oorlog is), 3) ze blijven in Nederland (illegaal, dus uitzichtloos).
Ondertussen zit Jacob in 1-havo, met zicht op vwo. Hij zit op breakdance, heeft een leuke groep vrienden, het gaat goed met hem. De nachten dat hij en zijn moeder uit angst en onzekerheid wakker liggen, niet meegeteld. Kiezen uit drie kwaden, dat kan toch niet?! Onderteken de petitie ‘Jacob en Tina blijven hier!’