100 handtekeningen verzameld
Aan: Minister Ollongren en leden van de tweede kamer
Huisvesting alleenstaande ouders: #geengezinopstraat
Geachte minister Ollongren en leden van de tweede kamer,
Wij zijn bezorgd om de positie van alleenstaande ouders en hun kinderen op de woningmarkt. Door schaarste en precarisering bevinden zij zich in een steeds grotere onzekerheid. Zij die sociaal het zwakste staan dragen nu de grootste lasten.
Er is onvoldoende sociale huur en de vrije sector is voor een alleenstaande ouder vaak ontoegankelijk. Urgentie krijgen ze niet, een gezin dient nu steeds verder af te glijden voordat het recht krijgt op een woning. Ouders met kinderen worden ontruimt om vervolgens voor vele maanden in de crisisopvang te belanden.
Wij roepen u op hier een einde aan te maken en werk te maken van vaste oplossingen voor deze gezinnen. Hiervoor doen wij de volgende suggesties:
1. Er moet voorrang worden gegeven aan bouwen in de sociale huursector, ook voor alleenstaande ouders.
2. Voldoende woningen in de bestaande sociale voorraad moeten worden gereserveerd voor alleenstaande ouders.
3. Urgentie voor alleenstaande ouders moet regionaal geldig zijn, zodat ze ook in de buurgemeenten terecht kunnen zonder hun urgentie te verliezen. Woningen moeten sneller met urgentie worden aangeboden als ouders met kinderen zich in een situatie bevinden die voor urgentie in aanmerking komt.
4. Inkomenseisen voor vrije sector woningen zijn ingesteld op samenwoners en onnodig hoog voor alleenstaande ouders. Het korten op toeslagen maakt het delen van woningen eveneens onbetaalbaar. Deze regels moeten meer ingericht worden op de doelgroep. Corporaties zouden deze woningen kunnen aftoppen op 721 euro, waarmee meer huurders in aanmerking komen voor deze woningen.
5. Gezamenlijk zelfbeheer van wooncomplexen door alleenstaande ouders kan worden uitgebreid, zoals dat ook gebeurt door vluchtelingen met Stichting Noodzaak, of bij jongeren en ouderen door wooncoöperaties.
Thuisbasis Amsterdam
Single SuperMom
Bond Precaire Woonvormen
Wij zijn bezorgd om de positie van alleenstaande ouders en hun kinderen op de woningmarkt. Door schaarste en precarisering bevinden zij zich in een steeds grotere onzekerheid. Zij die sociaal het zwakste staan dragen nu de grootste lasten.
Er is onvoldoende sociale huur en de vrije sector is voor een alleenstaande ouder vaak ontoegankelijk. Urgentie krijgen ze niet, een gezin dient nu steeds verder af te glijden voordat het recht krijgt op een woning. Ouders met kinderen worden ontruimt om vervolgens voor vele maanden in de crisisopvang te belanden.
Wij roepen u op hier een einde aan te maken en werk te maken van vaste oplossingen voor deze gezinnen. Hiervoor doen wij de volgende suggesties:
1. Er moet voorrang worden gegeven aan bouwen in de sociale huursector, ook voor alleenstaande ouders.
2. Voldoende woningen in de bestaande sociale voorraad moeten worden gereserveerd voor alleenstaande ouders.
3. Urgentie voor alleenstaande ouders moet regionaal geldig zijn, zodat ze ook in de buurgemeenten terecht kunnen zonder hun urgentie te verliezen. Woningen moeten sneller met urgentie worden aangeboden als ouders met kinderen zich in een situatie bevinden die voor urgentie in aanmerking komt.
4. Inkomenseisen voor vrije sector woningen zijn ingesteld op samenwoners en onnodig hoog voor alleenstaande ouders. Het korten op toeslagen maakt het delen van woningen eveneens onbetaalbaar. Deze regels moeten meer ingericht worden op de doelgroep. Corporaties zouden deze woningen kunnen aftoppen op 721 euro, waarmee meer huurders in aanmerking komen voor deze woningen.
5. Gezamenlijk zelfbeheer van wooncomplexen door alleenstaande ouders kan worden uitgebreid, zoals dat ook gebeurt door vluchtelingen met Stichting Noodzaak, of bij jongeren en ouderen door wooncoöperaties.
Thuisbasis Amsterdam
Single SuperMom
Bond Precaire Woonvormen
Waarom is het belangrijk?
Er is een concentratie van eenoudergezinnen in sociaal zwakkere wijken. Het is noodzakelijk dat er meer mogelijkheden zijn voor alleenstaande ouders om aan geschikte en betaalbare huisvesting te komen. Veel woningen staan op naam van één partner. Bij een scheiding betekent dit dat er een ouder op straat komt te staan. De opvang is voor hen nu het enige aanbod. Veel ouders verblijven noodgedwongen met hun kinderen veel te lang in de opvang omdat er geen sociale huurwoningen beschikbaar zijn. Of ze komen in de schulden doordat de huur te hoog is of moeten bij hun ouders blijven wonen.
Zolang de huisvestingsproblematiek niet wordt opgelost, kan een ouder niet werken aan economische zelfstandigheid. Er is een directe relatie tussen het welzijn van de kinderen en dat van hun ouder. Wanneer ouders gebukt gaan onder te veel stress, depressies , angst voor schulden en angst voor ingrijpen door de jeugdzorg omdat ze hun kinderen geen ‘stabiele’ situatie kunnen bieden, zijn zij niet in staat hun kinderen de beste zorg te geven. De kinderen zijn daarbij letterlijk het kind van de rekening. Ook hun toekomst staat op het spel.
Alleenstaande ouders hebben een lager resterend inkomen. De eisen van de sociale huurvoorraad en de markthuur knellen voor hen harder dan bij alleenstaanden en tweeoudergezinnen. Gemeenten hebben hier geen afdoende beleid voor ontwikkeld. Wij roepen u op om werk te maken van bescherming van alleenstaande ouders in een kwetsbare woonsituatie en mee te doen aan het formuleren van afdoende oplossingen.
Zolang de huisvestingsproblematiek niet wordt opgelost, kan een ouder niet werken aan economische zelfstandigheid. Er is een directe relatie tussen het welzijn van de kinderen en dat van hun ouder. Wanneer ouders gebukt gaan onder te veel stress, depressies , angst voor schulden en angst voor ingrijpen door de jeugdzorg omdat ze hun kinderen geen ‘stabiele’ situatie kunnen bieden, zijn zij niet in staat hun kinderen de beste zorg te geven. De kinderen zijn daarbij letterlijk het kind van de rekening. Ook hun toekomst staat op het spel.
Alleenstaande ouders hebben een lager resterend inkomen. De eisen van de sociale huurvoorraad en de markthuur knellen voor hen harder dan bij alleenstaanden en tweeoudergezinnen. Gemeenten hebben hier geen afdoende beleid voor ontwikkeld. Wij roepen u op om werk te maken van bescherming van alleenstaande ouders in een kwetsbare woonsituatie en mee te doen aan het formuleren van afdoende oplossingen.