Onze aarde, een levend wezen.
De verkiezingen staan voor de deur. Door alle polariserende ontwikkelingen in de wereld lijkt de aandacht voor het milieu en de ‘gezondheid’ van onze aarde naar de achtergrond te raken.
Ik hoop dat de politieke partijen dat niet laten gebeuren.
Om bij te dragen aan de gedachtevorming met betrekking dit belangrijke onderwerp wil ik graag een overweging delen die ik weinig aantref als het gaat over het ontwikkelen van een visie op het milieu en de aarde. Is er een gemeenschappelijk vertrekpunt van denken te vinden en zo ja, wat is dat vertrekpunt dan? En welke betekenis heeft dat bijvoorbeeld voor een programma van een politieke partij, een milieubeweging of voor u als lezer?
We kunnen bijvoorbeeld onze aarde voorstellen als een enorme bol met een gewicht van ongeveer 6 septiljoen kilo, een omvang van 40.000 km en samengesteld uit materie als nikkel, ijzer, gesteenten, water en ijs.
We kunnen vervolgens het vertrekpunt kiezen dat de mens de ‘baas’ over deze 'materie aarde' is en dat deze naar believen van de mens gebruikt, vervuild en uitgewoond mag worden.
We kunnen ook een andere invalshoek kiezen en de aarde beschouwen als een ‘groot en machtig wezen’ met een eigen bewustzijn, opgebouwd uit een kern, een mantel, een aardkorst, bedekt door een biosfeer en een hydrosfeer met een enorme diversiteit aan levende wezens, omringd door een atmosfeer en met een eigen plek in de onmetelijke kosmos als ‘buur’ van vele miljarden sterren en planeten.
We kunnen de aarde, in plaats van een dode bol van materie, misschien beter beschouwen als een alleraardigst vriendelijk- en goedaardig wezen dat miljarden mensen en andere levende wezens gastvrij een plek biedt om te wonen en te leven. Een alleraardigst wezen dat ons elke dag water, lucht, voedsel en allerlei grondstoffen geeft. En dat allemaal gratis!
Stel dat we de aarde gaan zien als dat machtige- en vriendelijke wezen die ons het leven schenkt, zouden mensen de aarde dan niet met het allergrootste respect zorgvuldigheid en dankbaarheid moeten behandelen?
En als we dan doen en vanuit dat perspectief vraagstukken benaderen als vervuiling, overbevissing, uitstoot, misbruik en uitputting van grondstoffen enzovoorts, zouden we dan niet als vanzelf heel anders met de aarde en het milieu omgaan?
Nieuw is het niet. Zo hadden zogenaamde oervolkeren in het verre verleden al grote eerbied voor ‘moeder aarde’. In 2017 kreeg de Wanganui-rivier, na 140 jaar strijd van het Maori-volk, de juridische status van een ‘persoon’ en met deze historische gebeurtenis werd de rivier erkend als een levend wezen met eigen rechten!
De grondwet van Ecuador erkent sinds 2008 de rechten van de natuur (“Pachamama ”). Bolivia keurde in 2010 en 2012 wetten goed die Madre Tierra (Moeder aarde) als een levend wezen erkennen.
De aarde is zoveel groter en machtiger dan de mens en toch zo vriendelijk. Nog wel, maar hoelang nog?
Alle levende wezens ontwikkelen en veranderen.
Als we de aarde zien als een ‘eigen en bezield’ wezen, dan lijkt het logisch dat ook de aarde verandert. Je kan je voorstellen dat deze ontwikkelingen van de aarde zichtbaar worden door bijvoorbeeld overstromingen, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, langdurige regenval, droogte en plotselinge temperatuurveranderingen. Is de geconstateerde opwarming van de aarde, waar we ons steeds meer zorgen over maken, een groeistuip van de aarde of wordt deze veroorzaakt door de mens? Misschien wel allebei.
Als we de aarde zien als een zelfstandig en bezield wezen, is het dan gek om te veronderstellen dat de mensheid de aarde regelmatig ‘irriteert’ door bijvoorbeeld respectloze vervuiling, ongebreidelde boskap voor landbouw, gronduitputting, olie- en gaswinning of overbevissing?
Zou het kunnen zijn dat de aarde deze vormen van ‘misbruik’ niet langer meer accepteert? Zou dat een verklaring kunnen zijn van toenemende periodes van een grote droogte, enorme regenbuien of plotselinge strenge winterperiodes of aardbevingen met alle ellende en gevaren die dat geeft voor de mens?
Wie het weet mag het zeggen.
Het is tijd dat mensen, die een serieus oog hebben voor het welzijn van de mensheid, andere levende wezens, het milieu en de ‘noden van ‘Moeder Aarde’ duidelijk en openlijk aangeven vanuit welk perspectief zij de aarde waarderen en van daaruit daadkrachtig gaan handelen. Ieder mens draagt die verantwoordelijkheid.
Voor politieke partijen, als mogelijke vertegenwoordigers van deze mensen, geldt hetzelfde! Maak duidelijk vanuit welk standpunt je onze aarde benadert en ontwikkel een programma om dat standpunt in praktijk te brengen.
Laat oprecht zien dat je als politieke partij wilt bijdragen aan het welzijn van de aarde en daarmee aan alle levende wezens die op aarde leven!
