Bijna 67.000 Rotterdammers van Zuid krijgen de boodschap dat hun verhalen en hun cultuurbeoefening niet van waarde zijn. Anno nu is representatie belangrijker dan ooit. Ook vallen hiermee 79 makers buiten de boot en geen enkele andere culturele instelling kan dit gat opvullen. Cultuur in Rotterdam Zuid gaat namelijk niet alleen over kunst. Het gaat over familie zijn, je continu emotioneel mogen uiten, gelijkheid, elkaar zien, elkaar horen. Componenten die ervoor zorgen dat Charloisenaren eindelijk mee mogen doen. Als dit advies wordt aangenomen, dan is er geen enkele instelling die talentontwikkeling biedt voor de biculturele jeugd van 4 tot 30 jaar in De Tarwewijk en Carnisse.  Ook verdwijnen hiermee belangrijke centrale punten voor de wijk. Want naast het artistieke hebben deze instellingen ook maatschappelijke functies. Van een praatje maken met de buurman tot het helpen met de DigiD van de Roemeense buurvrouw die niet goed Nederlands begrijpt. Het is belangrijk dat de wethouder ervoor zorgt dat wij alsnog het benodigde budget krijgen. Charlois mag niet zonder deze belangrijke culturele initiatieven komen te staan. Teken deze petitie om ervoor te zorgen dat onze stem gehoord wordt en dat cultuur en talentontwikkeling in Charlois behouden blijven! Met strijdbare groet, Mich “Y.M.P.” Simon & Indirah Tauwnaar

Het kan zijn dat deze zorg nog niet bij iedereen even goed is doorgedrongen, maar ook mensen die gewend zijn om al veel digitaal te regelen kunnen er indirect door geraakt worden omdat zij niet weten dat onder hun dierbaren en vrienden mensen kunnen zijn die er de dupe van kunnen worden als de voorziening van de dagelijkse brievenpost verdwijnt. Ook zijzelf kunnen er door worden getroffen omdat er geen zekerheid is dat de toegang op internet bij hun zelf er altijd zal zijn. Als u ook niet wilt dat uzelf of andere mensen onnodig in de problemen komen omdat de brievenpost nog maar twee dagen in de week zou worden bezorgd, teken dan deze petitie. Misschien dat ooit in de toekomst over ongeveer 15 jaar, de brievenpost niet dagelijks hoeft worden bezorgd, maar nu is het daar nog niet de tijd voor. Veel technologische vooruitgang in de digitale wereld staan nu nog te veel in de kinderschoenen om nu al iedereen te dwingen over te gaan om alles digitaal te regelen. Er is te lang bezuinigd op PostNL. Het hoort nu nog een algemene voorziening te blijven. Als u meer wilt weten kunt u deze aflevering terugzien van Radar PostNL wil liever om de dag of om de drie dagen post bezorgen. De vraag is of genoeg instanties daar al voldoende op zijn afgestemd. Het is inderdaad zo dat er veel minder post bezorgd wordt dan 20 jaar geleden. Het is ook waar dat de meeste mensen er begrip voor hebben dat brievenpost voor de gezelligheid nog maar twee keer in de week bezorgd zou kunnen worden. Het is een heel ander verhaal als de vraag gesteld zou worden of mensen in de huidige maatschappij met meer digitale wegen, dan ook bereid zijn om het risico te accepteren dat internet bij hun niet altijd beschikbaar zou kunnen zijn. Deze vraag mag retorisch klinken, maar retoriek mag nooit ongemerkt de kans krijgen voor ongelijkheid in de samenleving. Urgente post zou nog wel dagelijks kunnen, maar dan wel in de toekomst tegen een bepaalde vergoeding. Helaas is er nog niet overal concrete informatie over. https://eenvandaag.avrotros.nl/item/waarom-wil-postnl-niet-meer-elke-dag-brieven-bezorgen-en-andere-vragen-beantwoord/ Een oplossing is om zo transparant mogelijk te blijven voor de burgers. Hoeveel extra kosten zijn dan verbonden aan urgente post in de toekomst? Op dit moment kan de burger hier alleen maar naar gissen. Voor mensen die al in armoede zitten, geeft die onzekerheid extra stress. Een andere oplossing is om te zorgen dat de staat samen met PostNL instanties en burgers beter voorbereid om over te stappen op digitale regelingen. Maar die overstap kan alleen als er een versoepeling in de wet komt dat als internet ergens plat lag, de burger niet de dupe mag worden omdat hij of zij ergens mee te laat is. De burger beschermen tegen overmacht omdat internet niet mogelijk kon zijn, is nu nog niet goed opgenomen in de wet. PostNL kan pas 2 keer in de week post bezorgen als eerst in de wet de burger wettelijk beter is beschermd tegen welke vorm van overmacht dan ook. Deze petitie zal gericht zijn aan minister van economische zaken Dirk Beljaarts van de PVV https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Dirk_Beljaarts

In Nederland wonen honderden asielkinderen elke dag in angst en onzekerheid. Veel van hen verblijven al ruim vijf jaar in ons land, sommigen zijn zelfs hier geboren. Toch kunnen zij elk moment zonder pardon worden uitgezet, teruggestuurd naar een land dat zij vaak nauwelijks kennen en dat onveilig of ongeschikt is voor hun ontwikkeling. Dit is een grove schending van het IVRK. Een schrijnend voorbeeld is de dreigende uitzetting van de familie Babayants, die na elf jaar verblijf in Nederland nog steeds geen zekerheid kreeg. Deze situatie raakte oud-opvangcentrumdirecteur Eduard Disch (1945) zo diep dat hij sinds de zomer van 2024 wakes houdt van 10.00 tot 15.00 uur. Op dinsdagen staat hij voor de Tweede Kamer (Prinses Irenepad 1), en op donderdagen voor het Ministerie van Asiel en Migratie (Turfmarkt 147). Met deze vreedzame protesten vraagt hij aandacht voor de inhumane behandeling van asielkinderen en pleit hij voor een structurele oplossing in de vorm van een Kinderpardon. Eduard staat hierin niet alleen. Een groep van tien actieve mensen vormt samen de lobbygroep ‘Kinderpardon NU!’. Eduard krijgt daarnaast bij elke wake bezoek van media, sympathisanten, familie en voorbijgangers die hun steun willen betuigen. Samen willen zij – en wij – dat kinderen niet langer de dupe zijn van ons falende asielbeleid.

Gelet op de brieven van de Heer Ram Rambaratsing, die al 30 jaren lang bezig is met zijn Organizatie Platform Suriname Diaspora een strijd te voeren om het AOW gat hersteld te krijgen. Het is belangrijk om rekening te houden ermee dat de meeste Nederlands/Surinaamse AOW'ers al heel veel jaren in Nederland wonen en aan de Nederlandse economie hebben bijgedragen. Hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn in Nederland geboren en getogen. Het is heel oneerlijk om de  harde  gestelde voorwaarden te handhaven, waardoor Nederlandse Surinamers in het AOW-gat de uitkering van €5000 niet krijgen. Bovendien is het gat met deze compensatie nog lang niet gevuld, vele Surinamers krijgen structureel te weinig AOW en dat loopt op tot honderden euro's per maand. Ook wil ik wijzen op de langdurige geschiedenis van Nederland en Suriname, en hoe Suriname in het verleden altijd hulp aan Nederland verschaf toen het nodig was. Tijdens de Oorlog, werden Surinaamse jongemannen gehaald om voor Nederland te gaan strijden in andere landen. In 1955 toen Nederland de Watersnood had, gingen wij, als kinderen, in Suriname langs de deuren om geld in te zamelen voor Nederland. Toen Nederland in de 60'er jaren Verplegend Personeel tekort had, werden ze uit Suriname gehaald.  Ook vergeten we niet, dat de meeste rijkdommen van Nederland, uit de bodem van Suriname komen, en door  jarenlange harde onbetaalde arbeid van onze  voorouders. Wij beseffen ook, dat er genoeg geld in de Nederlandse Bank is om alle AOW'ERS die in het gat zitten te verblijden met deze eenmalige uitkering van E5.000  Wij hebben Nederland altijd als ons Moederland ervaren, en waren daar heel blij mee. 

Beste bondgenoot, We hebben je nodig. Als we niet in actie komen zal de racistische Martin Bosma, in zijn rol als kamervoorzitter, een krans leggen tijdens de jaarlijkse slavernijherdenking op 1 juli. In onze brief lees je onze redenen waarom Bosma’s aanwezigheid een schande zou zijn voor de slachtoffers, nazaten van tot slaafgemaakten en voor de Nederlandse maatschappij als geheel. Laten we met zoveel mogelijk mensen duidelijk maken dat dit echt niet kan. Teken de petitie en deel die met je familie, vrienden en volgers met het verzoek de petitie ook te tekenen. Strijdbare groet, Initiatiefnemers: Coalitie voor een Waardige 1 juli Herdenking

Afgelopen jaren is Mikael zich steeds meer Nederlander en Amsterdammer gaan voelen, net als zijn vrienden en klasgenoten. Hij kan zich (net als zijn lotgenoten) geen ander leven voorstellen en wil er niet aan denken dat hij ineens kan worden weggestuurd naar een land dat hij helemaal niet kent. Want hij hoort in Nederland en wil gewoon na de zomer in de brugklas beginnen. Zonder die voortdurende onzekerheid en stress. Het is belachelijk dat er nog steeds kinderen die in Nederland zijn geboren en opgegroeid moeten leven met de onzekerheid of ze wel mogen blijven. Daarom komen we nu in actie en hopen we dat Mikael en Gohar en alle gezinnen die nu al jaren in onzekerheid zitten nu duidelijkheid krijgen en aan hun toekomst in Nederland mogen bouwen. Mikael en zijn moeder moeten in Nederland blijven. Teken deze petitie en deel die met zoveel mogelijk mensen!

Because of the ties the HKU has to Israeli institutions/companies, they are complicit in the atrocities happening to the Palestinians, and risk being complicit in a genocide if we do nothing to stop it. We ask the HKU to end their involvement and lay a foundation to prevent future complicity in human rights violations.

Why is this important? The best way to address controversial topics and contribute to peace and justice is by following our own Code of Conduct. Currently, censorship and lack of academic space to discuss these topics contribute to a climate of misunderstanding, violence, and misinformation. It is crucial that we not only talk about, but also act in accordance with what is legal, possible, and necessary to maintain our university's integrity and ethical standards. Your signature matters! Please subscribe so that we can also update you! Together, we can start the conversation to ensure that TU Delft not only adheres to international standards but also fosters an environment where every scholar and student is respected and supported.

De kunstenaars moeten volgens afspraak en vergunningsbesluit de schildering verwijderen omdat de boodschap politiek zou zijn (en op monumenten mogen geen politieke boodschappen staan). Maar het thema "vrouw, leven en vrijheid" moet natuurlijk helemaal niet politiek gemaakt worden. Het moet juist een vanzelfsprekendheid worden. Om te voorkomen dat dit soort belangrijke boodschappen uit de publieke ruimte verdwijnen moet daarom deze muurschildering blijven.

De Afghaanse vluchtelingen hebben behoorlijk wat stress en angst achter de rug, voordat de Nederlandse overheid ze naar Nederland haalde. De overheid heeft hier al steken laten vallen, door in 2021 te laat in actie te komen, toen de Taliban de macht in Afghanistan overnam. De vluchtelingen zijn tolken en hun familieleden, die in dienst of opdracht van de Nederlandse overheid onze militairen hebben bijgestaan. Door dit werk is hun leven in Afghanistan in gevaar gekomen. Wij hebben dus een verantwoordelijkheid naar deze mensen toe. De vluchtelingen zijn zeer te spreken over de opvang in Huis ter Heide. Ze hebben per gezin een eigen kamer, krijgen taallessen van een grote groep vrijwilligers en mogen werken in de omgeving. Ze hebben veel steun aan elkaar. Ze maken zich nu al grote zorgen dat ze moeten verhuizen. Deze vluchtelingen hebben de verblijfsstatus en wachten nu op de toewijzing van een permanente woning in Nederland. Als ze vóór 1 juli 2024 het Walaardt Sacré Kamp moeten verlaten, krijgen ze verspreid over Nederland een andere tijdelijke opvanglocatie, wat opnieuw stress en onzekerheid geeft. Wij zijn een groep bezorgde burgers uit Zeist. Wij zijn er trots op dat onze gemeente zo gastvrij is naar deze gezinnen, die het zoveel moeilijker hebben in hun leven dan wij. Wij kunnen het dan ook niet aanzien, dat ze nu weer in onzekerheid verkeren en straks opnieuw tijdelijk worden overgeplaatst. Zij verdienen een veilige en rustige omgeving. Antoon Berentsen, Zeist Arieanne van Kalsbeek, Zeist Gerard van Vliet, Zeist Hans Snel, Den Dolder Maria Hoefnagels, Zeist Martine Folkersma, Zeist Silke Zwart, Zeist Bron foto: Adobe Stock

Letland heeft uiterst restrictieve wetgeving. Als hulpverleners kun je worden vervolgd voor hulp aan vluchtelingen op doorreis. Hierdoor worden kwetsbare vluchtelingen aan hun lot overgelaten, met alle gevolgen van dien. Je zou nooit vervolgd mogen worden omdat je mensen in nood hulp biedt. Al langer vragen hulporganisaties aandacht voor de bureaucratische en juridische beperkingen die zij krijgen opgelegd in het redden van mensen op de vlucht aan de Europese grenzen [2]. Nederland moet zowel de mensen op de vlucht als zij die hen hulp bieden beschermen. Teken daarom deze petitie aan de Minister van Buitenlandse Zaken om Appie en Martine te helpen! [1] https://www.investigate-europe.eu/posts/europe-migration-pact-child-detention-lobbying-france-netherlands-eu [2] https://www.nrc.nl/nieuws/2023/02/24/italie-legt-ngo-reddingsschip-aan-de-ketting-na-invoering-strengere-regels-voor-oppikken-migranten-a4157986

Onze pensioenen mogen niet gebruikt worden om schendingen van het humanitaire oorlogsrecht, van internationale mensenrechtenwetgeving en andere internationale wetten en verdragen te ondersteunen. Ondanks vele waarschuwingen doet het ABP dit toch door te investeren in bedrijven die betrokken zijn bij illegale nederzettingen in bezette Palestijnse Gebieden. Wij streven ernaar dat ons pensioenfonds deze investeringen staakt en het beleid aanscherpt zodat dergelijke investeringen in de toekomst direct uitgesloten worden.  Vind jij ook dat ABP hiermee moeten stoppen? Onderteken dan deze petitie! Over ABP en de nederzettingen: Op 11 december 2023 verscheen het rapport Don’t Buy Into Occupation waaruit blijkt dat het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) ca. US$2,85 miljard belegt in bedrijven – waaronder Cisco Systems, Motorola, Caterpillar en Booking Holdings – die economische activiteiten ontplooien in illegale Israëlische nederzettingen in bezette Palestijnse Gebieden. Overeenkomstig de Vierde Conventie van Genève, is het onder het humanitair oorlogsrecht verboden om (delen van) de eigen bevolking te vestigen in bezet gebied en onder het Statuut van Rome, het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof, geldt dergelijke vestiging als een oorlogsmisdrijf. De VN Veiligheidsraad heeft sinds 1979 meermaals de illegaliteit van Israëlische nederzettingen in bezette Palestijnse Gebieden benadrukt en het Internationaal Gerechtshof oordeelde in 2004 dat dergelijke nederzettingen het internationaal recht schenden. Tenslotte oordeelde de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Mensenrechten in 2023 nog dat nederzettingen in bezette Palestijnse Gebieden het internationaal recht schenden en resulteren in systematische schendingen van de mensenrechten van Palestijnen.