Een groep van meer dan 300 ouders die in de afgelopen jaren kinderopvangtoeslag ontvingen, is op grove en bovendien onrechtmatige wijze jarenlang door de Belastingdienst belaagd met verdachtmakingen en financiële claims. Ondanks expliciete waarschuwingen en veroordelingen van de Nationale Ombudsman, de Raad van State en van ambtenaren van het ministerie zelf, zette de dienst de procedures door waarvan zij wist dat ze illegaal waren. Bovendien zijn er sterke aanwijzingen dat de afkomst van de slachtoffers een rol speelde in deze procedures: de Belastingdienst lijkt met name mensen met een buitenlandse achtergrond te hebben geselecteerd en zich daarbij schuldig te hebben gemaakt aan etnische profilering. Deze manier van handelen heeft catastrofale gevolgen voor de slachtoffers. Mensen verloren hun baan, stortten zich in de schulden en er heeft zelfs iemand zelfmoord gepleegd door de ellende die de vervolging van de Belastingdienst veroorzaakte. Meer bronnen: https://www.rtlnieuws.nl/columns/column/4773721/menno-snel-belastingdienst-toeslagenaffaire-ministerie-van-financien https://www.nrc.nl/nieuws/2019/07/09/ouders-waren-ten-einde-raad-na-stopzetten-opvangtoeslag-a3966620 https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/4774996/belastingdienst-toeslagen-toeslag-menno-snel-toeslag-kinderopvang

Het debat over vluchtelingen wordt in Nederland steeds extremer. We laten al maanden willens en wetens vluchtelingen in de drek op Lesbos zitten. De Moriadeal die er ligt is cynisch en nu wil een meerderheid van de kamer ook nog eens het redden van mensenlevens criminaliseren. Sinds de nieuwe staatssecretaris Broekers-Knol is aangetreden, onttrekt Nederland zich helemaal aan de verantwoordelijkheid om vluchtelingen te redden en op te vangen. Terwijl zij slachtoffers zijn van het disfunctionerende gezamenlijke Europese vluchtelingenbeleid. De motie waar CDA en VVD nu voor hebben gestemd is ronduit gevaarlijk. Wij, Nederlanders, willen laten zien dat dit niet namens ons gebeurt. Als mensenlevens in gevaar komen, zijn niet hun redders de criminelen. Nederland moet het voortouw nemen in het oplossen van de jarenlange impasse in het Middellandse Zee-gebied en met de Europese Commissie en het Europees Parlement aan de slag met menswaardige oplossingen voor mensen op de vlucht voor honger en geweld. Deze verandering begint met het niet verder criminaliseren van noodzakelijke hulp aan mensen in levensgevaar. [1] https://www.parool.nl/nieuws/vvd-zwakt-plan-tegen-redding-immigranten-af~b8a1eca9/

In Nederland wordt anticonceptie op dit moment alleen vergoed voor verzekerden jonger dan 21 jaar. De inzet van de aanpassing van het basispakket voor de zorgverzekering waar donderdag over wordt gestemd is om de pil, ook na 21 jaar, onderdeel te maken van het basispakket. Dit is een goede eerste stap in de richting. Bijna 5,2 miljoen mensen in Nederland gebruiken anticonceptie. De keuze voor een kind is een kwestie van zelfbeschikking en daarom moet anticonceptie voor iedereen gemakkelijk te verkrijgen zijn. Hoewel de prijs van anticonceptie niet hoog is, zijn de kosten voor sommige mensen toch een groot obstakel, zeker duurdere vormen van anticonceptie zoals spiralen en sterilisatie. En dat terwijl anticonceptie in het basispakket door de relatief lage kosten maar een minimale druk op de nationale begroting zal vormen. Bovendien zorgt het huidige beleid voor ongelijkheid. Van alle mensen die anticonceptie gebruiken is 4% van de mannelijke sekse 96% van de vrouwelijke sekse. Dat anticonceptie geen vast onderdeel is van het basispakket zorgt dus voor een ongelijke situatie, omdat vrouwen in het overgrote deel de rekening moet betalen, terwijl: anticonceptie is juist zo fijn voor iedereen! Daarom vragen wij jullie: zorg ervoor dat anticonceptie terugkomt in de basisverzekering! #Anticonceptie4all Bureau Clara Wichmann komt op voor een gelijke rechtspositie van vrouwen en alle mensen in Nederland.

De Wet maatschappelijke ondersteuning is bedoeld om mensen met een hulpvraag van passende zorg en ondersteuning te voorzien. Zodat deze mensen hun leven zo zelfstandig mogelijk kunnen inrichten, kunnen meedoen in de samenleving en langer thuis kunnen blijven wonen. Omdat mensen dat zelf willen en omdat de overheid dat van hen vraagt. In de kranten verschijnen steeds vaker berichten over misstanden wat betreft de zorg en ondersteuning die mensen krijgen. Mensen krijgen niet de zorg die ze nodig hebben. Zo kreeg iemand die recht had op 6 uur begeleiding, slechts 2 uur begeleiding omdat het budget van het bureau dat de begeleiding bood niet meer uren toestond. Bij een ander bureau wilde degene die begeleiding bood alleen maar met de hulpvrager gamen, terwijl de hulpvrager hier geen behoefte aan had. In andere gevallen wordt gezocht naar de goedkoopste oplossing voor dagbesteding, hulpmiddelen of huishoudelijke hulp. Oplossingen die goed zijn voor de financiën van de gemeente, maar niet passend voor de hulpvrager. Bij de Wmo zou het moeten gaan over de mensen die zorg en ondersteuning nodig hebben en hun participatie. Daarom roepen wij u op:

Wij zijn Braziliaanse jongeren die op zoek zijn naar een nieuwe kans, wij doen ons best om ons aan te passen aan de Nederlandse normen en waarden. Wij gaan hier naar school en hebben zowat hetzelfde leven als een regulier Nederlands kind. Wij voelen ons Nederlanders en zijn blij en trots dat we een leven hebben in dit land. Maaaaarrrrr, we hebben een klein probleempje. Wij wonen hier niet op reguliere wijze, wij zijn hier als het ware onzichtbaar en dat is niet altijd leuk. Zoals we al zeiden zijn we soort van onzichtbaar: wij wonen hier wel en leiden ons leven hier, maar niemand weet dat we er werkelijk zijn. Het begint meestal bij de ouders, die naar Nederland komen voor werk en/of een betere toekomst voor overige familie of kinderen. In Brazilië is het namelijk niet heel fijn, de veiligheid is veel minder en het onderwijs is slechter en duurder. Veel ouders weten dat ze ondanks de hele situatie, toch hier een beter leven kunnen leiden. Wij mogen na onze 18e verjaardag niet meer doorstuderen. Voor een studie moet je meestal stage lopen, maar veel bedrijven willen ons niet aannemen. Wij mogen ook vaak niet mee met schoolreisjes. Wij hebben geen toegang tot zorg, dat is soms wel lastig. Stel je bent heel erg ziek of je moet een operatie ondergaan, dan kunnen we dat niet zomaar doen. Daarom willen wij het recht om door te studeren na onze 18e verjaardag, en we willen toegang tot zorg hebben. Het is heel erg belangrijk voor ons. Wij willen op deze manier ons verhaal vertellen en laten merken dat wij hier ook zijn, wij willen niet meer onzichtbaar zijn, wij willen zichtbaar worden! Als er nu niks gebeurt, kunnen wij niet aan onze toekomst werken. Bovendien is bekend dat wanneer een toekomstperspectief ontbreekt misstanden als uitbuiting, woonfraude, verkapte slavernij en mishandeling vaker voor komen bij een leven onder de radar. Dat moet je als samenleving niet willen.Teken daarom deze petitie en steun ons in deze strijd! ***ENGLISH*** We are Brazilian young people looking for a new opportunity. We do our best to adapt to Dutch norms and values. We go to school here and we live the same life as our Dutch classmates. We feel Dutch and we’re happy and proud to be part of this country. Buuuuuttt, we have one small problem: we do not, officially, live here. We are, as it were, invisible. And that’s not a great position to be in… As we said, we are kind of invisible: we live here, and our lives are here, but still nobody knows that we really exist. This usually starts with our parents, who come to the Netherlands to work and build a better future for their children. Life in Brazil is difficult: it’s much less safe, the education is worse, and lots of people can’t afford to study. Many parents know they can make a better life in the Netherlands. We aren’t allowed to continue studying beyond our 18th birthdays. At school, we’re often expected to do an internship - but most companies don’t want to hire us. Often we’re not allowed to go on school trips. We don’t have access to healthcare either, which can be really difficult. If you’re very ill or have to undergo surgery, you can’t do it just like that.. That is why we want the right to continue studying beyond our 18th birthdays, and we want to have access to healthcare. It is very important to us. We want to tell our story and show that we are here too; we no longer want to be invisible, we want to be seen! If nothing happens now, we cannot work on our future. And when you live under the radar, with no prospect of a future, exploitation, abuse, housing fraud, modern slavery become much more common. As a society we shouldn’t want that. So please add your name and support us in this fight!

De lange bewaartermijn van 5 jaar is erg lang in vergelijking met ons omringende landen, Duitsland 2 jaar, Belgie 1 jaar. Na betaling van een schuld heeft de consument bewezen niet voor zijn verantwoordelijkheid weg te lopen en dat hij op termijn weer kredietwaardig geacht kan worden. De huidige 5 jaar is gewoon te lang en buitenproportioneel.

Er is een concentratie van eenoudergezinnen in sociaal zwakkere wijken. Het is noodzakelijk dat er meer mogelijkheden zijn voor alleenstaande ouders om aan geschikte en betaalbare huisvesting te komen. Veel woningen staan op naam van één partner. Bij een scheiding betekent dit dat er een ouder op straat komt te staan. De opvang is voor hen nu het enige aanbod. Veel ouders verblijven noodgedwongen met hun kinderen veel te lang in de opvang omdat er geen sociale huurwoningen beschikbaar zijn. Of ze komen in de schulden doordat de huur te hoog is of moeten bij hun ouders blijven wonen. Zolang de huisvestingsproblematiek niet wordt opgelost, kan een ouder niet werken aan economische zelfstandigheid. Er is een directe relatie tussen het welzijn van de kinderen en dat van hun ouder. Wanneer ouders gebukt gaan onder te veel stress, depressies , angst voor schulden en angst voor ingrijpen door de jeugdzorg omdat ze hun kinderen geen ‘stabiele’ situatie kunnen bieden, zijn zij niet in staat hun kinderen de beste zorg te geven. De kinderen zijn daarbij letterlijk het kind van de rekening. Ook hun toekomst staat op het spel. Alleenstaande ouders hebben een lager resterend inkomen. De eisen van de sociale huurvoorraad en de markthuur knellen voor hen harder dan bij alleenstaanden en tweeoudergezinnen. Gemeenten hebben hier geen afdoende beleid voor ontwikkeld. Wij roepen u op om werk te maken van bescherming van alleenstaande ouders in een kwetsbare woonsituatie en mee te doen aan het formuleren van afdoende oplossingen.

De universiteit is geen politieke organisatie. Haar doel is vooral de ruimte te bieden aan academici en studenten om zich kritisch te verhouden tot – en, waar nodig, zich te mengen in – het wetenschappelijke en maatschappelijke debat. Maar nu liggen de universiteit en haar belangrijkste kernwaarden zélf onder vuur. Niet alleen de publieke legitimiteit van de universiteit staat op het spel, maar ook het welzijn en veiligheidsgevoel van haar medewerkers en studenten. Dit betekent dat we als academisch gemeenschap een debat moeten aangaan over de waarborging van onze academische vrijheid en integriteit. Hoe bieden we, ook binnen onze universiteiten, tegenwicht tegen de normalisering van racisme, misogynie, en autoritarisme? Hoe beschermen wij onze academische kernwaarden tegen de politieke waan van de dag, en voorkomen we dat publiek en universiteit tegen elkaar worden uitgespeeld? En hoeveel ruimte moeten of willen wij eigenlijk bieden aan politici die onze instellingen “ondermijnend” noemen? Ook de bestuurders van onze universiteiten en hogescholen zullen zich actief moeten mengen in het publieke debat. Zij dienen zich uit te spreken tegen deze verdachtmaking van hun medewerkers, en pal te gaan staan voor hun academische vrijheid en onafhankelijkheid. Wij roepen het CvB van de Radboud Universiteit daarom op om hier openlijk stelling in te nemen.

De EU is nu al de tweede wapenexporteur van de wereld, na de VS. Klimaatverandering is een wereldwijde bedreiging van de veiligheid. Investeren in duurzaamheid levert meer veiligheid op dan investeren in nieuwe wapens. En het levert veel zinvollere banen en vernieuwende technologie op voor Europa.

Diezelfde strijdbaarheid blijkt nu harder nodig dan ooit! Want de afgelopen dagen werd gedebatteerd over stellingen als 'De islam hoort niet bij Nederland' en menig politicus maakte van het schietincident op het 24 Oktoberplein een politieke stunt. Xenofobe boodschappen nestelen zich gevaarlijk dicht bij het centrum van de macht en islamofobie lijkt helemaal genormaliseerd te zijn. Het laat zien wat er gebeurt als wij niet zelf het debat domineren en uitspreken wat we zelf belangrijk vinden. Dus is nu het moment om als verdraagzame meerderheid samen in actie te komen voor een inclusieve, duurzame en rechtvaardige samenleving. Wij als samenleving staan op, om het voortouw te nemen. Opkomen tegen racisme, klimaatontkenning, ondermijning van de journalistiek en wetenschap, islamofobie en haat vereist moed en een rechte rug. We moeten ons laten zien en ons nog harder en gezamenlijker uitspreken. Laat ons het voorbeeld geven aan onze politici. Door ons actief uit te spreken en te weren tegen onrecht, de straat op te gaan, en te vragen om politieke verandering. Als democraat tegen haat ben ik tegen onverdraagzaamheid, en sta ik pal voor mensenrechten, eerlijke kansen voor iedereen, voor een eerlijk klimaatbeleid en voor een betere verdeling van de welvaart. Wij zijn niet alleen voorvechters van een eerlijke economie, een groene toekomst, een inclusieve samenleving óf een rechtvaardige democratie. Wij zijn het allemaal tegelijk. Wij laten ons niet verdelen. Wij zijn met meer!

Plastic heeft een negatieve invloed op dier, mens en milieu. Waarom is plastic een probleem? - Plastic soep: Veel plastic komt niet in de prullenbak, maar in het water terecht. Op die manier stroomt plastic van de rivieren, naar de zee de oceaan in. Iedere vier seconde komt er een ton aan plastic afval de oceaan in. Hier hebben dieren last van. Niet alleen doordat ze erin verstrikt raken, maar ook omdat kleine plastic deeltjes in het water terecht komen en dieren die vervolgens opeten. Die kleine plastic deeltjes ontstaan doordat plastic uiteenvalt door zonlicht, zout en golfslag bijvoorbeeld. Uiteindelijk krijgen wij op die manier ook plastic op ons bord. - Microplastics: Het duurt honderden jaren voordat een dun plastic tasje is vergaan. Tot die tijd richt het veel schade aan voor dieren en milieu. Plastic lost niet op, maar het breekt zich af tot er kleine stukjes overblijven, microplastics. Dit komt onder andere in dieren terecht en waarschijnlijk ook in mensen. Microplastics komen ook vrij wanneer men bijvoorbeeld de afwas doet met een schuursponsje. - Productie van plastic: 8% van de wereldwijde olieproductie wordt gebruikt voor het maken van plastic. Het maken van plastic en het recyclen van plastic vergt transport en energie en dat brengt ook afval en uitstoot met zich mee. Mogelijk schadelijke chemicaliën – zoals stabilisatoren, weekmakers en kleurstoffen – worden bij de productie van plastic toegevoegd. Deze kunnen ook schadelijk zijn voor onze gezondheid. Steun jij de plastic revolutie? Teken deze petitie!

Afvalscheiden is soms al moeilijk genoeg, zeker als het onduidelijk is of er plastic in een product zit. Er zit plastic in sommige theezakjes, sigaretten en kartonnen koffiebekers. Het is onduidelijk wanneer er wel of geen plastic in een product zit, omdat de producent dit niet hoeft te vermelden. Deze onduidelijkheid maakt het afvalscheiden niet makkelijker. Als er duidelijk op en verpakking staat dat er plastic in een product zit verwerkt, dan komt er minder plastic in de GFT- of papierbak terecht. Op die manier verdwijnt er dus minder plastic de natuur in en wordt het recycleproces makkelijker. Daarnaast willen we graag dat er op het product vermeld wordt in welke afvalbak terecht moet komen. Steun jij de plastic revolutie? Teken deze petitie!