Hoe rijk ons land ook is, een grote groep mensen merkt daar de afgelopen jaren veel te weinig van. Daardoor lukt het kwaadwillenden om al die verschillende mensen (politiek) tegen elkaar op te zetten. De ene mens in nood tegen de andere. Volgens hen pakken kwetsbaren tijdens de Corona-crisis ‘onze’ vrijheid af. Vluchtelingen pakken onze huizen af, bijstandsgerechtigden ons geld. Maar wij geloven dat we beter zijn dan dat. De toeslagenaffaire, het snel groeiende aantal daklozen, het leed in de jeugdzorg en GGZ en het wegkijken van vluchtelingenkampen zijn allemaal gevolgen van hetzelfde kille beleid. We moeten niet met elkaar afrekenen, maar met die kilheid. Compassie, medemenselijkheid en zorg dragen voor elkaar zijn Nederlandse kernwaarden, ongeacht politieke voorkeur. Daarom zou elke politieke partij een belofte voor meer medemenselijkheid moeten doen!

Hoe rijk ons land ook is, een grote groep mensen merkt daar de afgelopen jaren veel te weinig van. Daardoor lukt het kwaadwillenden om al die verschillende mensen (politiek) tegen elkaar op te zetten. De ene mens in nood tegen de andere. Volgens hen pakken kwetsbaren tijdens de Corona-crisis ‘onze’ vrijheid af. Vluchtelingen pakken onze huizen af, bijstandsgerechtigden ons geld. Maar wij geloven dat we beter zijn dan dat. De toeslagenaffaire, het snel groeiende aantal daklozen, het leed in de jeugdzorg en GGZ en het wegkijken van vluchtelingenkampen zijn allemaal gevolgen van hetzelfde kille beleid. We moeten niet met elkaar afrekenen, maar met die kilheid. Compassie, medemenselijkheid en zorg dragen voor elkaar zijn Nederlandse kernwaarden, ongeacht politieke voorkeur. Daarom zou elke politieke partij een belofte voor meer medemenselijkheid moeten doen!

Peperdure huizen, lange wachttijden voor een sociale huurwoning of helemaal geen betaalbare huurwoning vinden. Wonen is een recht, maar in de praktijk wordt dit niet nageleefd. Volkshuisvesting is vervangen door de markt. En dit raakt velen: * Het aantal daklozen is in de laatste 10 jaar verdubbeld. * Steeds meer mensen mét baan raken dakloos: de zogenoemde “economisch dakloze”. * Mensen moeten jarenlang wachten voordat ze een sociale huurwoning krijgen. * Woningzoekenden vallen tussen wal en schip: een sociale huurwoning is voor hen onbereikbaar door de lage inkomensgrens of lange wachttijd, maar ze verdienen te weinig voor de veel te dure vrije sector. * Er is geen bescherming tegen woekerprijzen in de vrije sector. * In 2019 konden al 800.000 hurende huishoudens door de hoge woonlasten niet rondkomen. * De sociale huursector is uitgehold, in vijf jaar tijd kromp de sociale huursector bij corporaties met 108.000 huizen, terwijl de vraag naar woningen toeneemt. Dat jíj, je kinderen of je vrienden geen betaalbare woning kunnen vinden of moeite hebben met rondkomen, komt door het falen van het woonbeleid. Dat kan en moet anders. Daarom voeren wij actie. Weg met de wooncrisis, een huis voor iedereen!

Peperdure huizen, lange wachttijden voor een sociale huurwoning of helemaal geen betaalbare huurwoning vinden. Wonen is een recht, maar in de praktijk wordt dit niet nageleefd. Volkshuisvesting is vervangen door de markt. En dit raakt velen: * Het aantal daklozen is in de laatste 10 jaar verdubbeld. * Steeds meer mensen mét baan raken dakloos: de zogenoemde “economisch dakloze”. * Mensen moeten jarenlang wachten voordat ze een sociale huurwoning krijgen. * Woningzoekenden vallen tussen wal en schip: een sociale huurwoning is voor hen onbereikbaar door de lage inkomensgrens of lange wachttijd, maar ze verdienen te weinig voor de veel te dure vrije sector. * Er is geen bescherming tegen woekerprijzen in de vrije sector. * In 2019 konden al 800.000 hurende huishoudens door de hoge woonlasten niet rondkomen. * De sociale huursector is uitgehold, in vijf jaar tijd kromp de sociale huursector bij corporaties met 108.000 huizen, terwijl de vraag naar woningen toeneemt. Dat jíj, je kinderen of je vrienden geen betaalbare woning kunnen vinden of moeite hebben met rondkomen, komt door het falen van het woonbeleid. Dat kan en moet anders. Daarom voeren wij actie. Weg met de wooncrisis, een huis voor iedereen!

Misschien heb je al gehoord over de situatie van de Oeigoeren in China. Misschien zag je de reportage die Arjen Lubach vorig jaar maakte, of hoorde je erover op de radio, las je het in de krant of hoorde je erover via andere kanalen. Even een opfrisser: Miljoenen mensen zitten op dit moment in Oost-Turkestan, Xingjiang is een koloniale term, in China opgesloten in kampen en worden op onmenselijke manier behandeld, alleen op grond van hun etniciteit en religieuze voorkeur. Duizenden Oeigoeren is het gelukt om naar Europa te vluchten, maar hun familieleden zijn in China verdwenen. Keer op keer wordt er aan Chinese ambassades informatie gevraagd, maar er wordt geen gehoor aan gegeven. Genocide Watch luidde in november 2020 de noodklok: “De Chinese overheid beperkt decennialang op systematische wijze de religieuze, culturele en sociale praktijken van de Oeigoeren en andere minderheden in Xinjiang”. Meer dan een miljoen Oeigoeren en andere moslims zitten opgesloten in strafkampen. Zij worden onderworpen aan de meest ernstige vormen van mensenrechtenschendingen: dwangarbeid, marteling, verkrachting, mishandeling, gedwongen abortussen en sterilisaties, culturele heropvoeding en andere verschrikkingen. De wereld heeft gezworen ‘nooit meer genocide.’ Maar nu gebeurt het weer, onder onze ogen. Daar mogen we niet voor wegkijken. Onlangs hebben de VS de misdaden in China als genocide erkend. Als zij het kunnen, kunnen wij het ook! Teken en deel deze petitie, wees solidair met de slachtoffers van deze genocide die nu plaatsvindt. Lubach: https://www.youtube.com/watch?v=4MnRC8_ux3Q Radio 1: https://www.nporadio1.nl/nos-radio-1-journaal/onderwerpen/61750-2020-07-14-bijzondere-ontmoeting-tussen-in-nederland-wonende-oeigoeren-en-de-amerikaanse-ambassadeur NOS: https://nos.nl/artikel/2325412-tienduizenden-oeigoeren-slachtoffer-van-dwangarbeid-voor-bekende-merken.html Genocide Watch: https://www.genocidewatch.com/single-post/genocide-emergency-alert-for-xinjiang-china Persoonlijk verhaal van een kampoverlevende: https://www.hln.be/buitenland/ze-hebben-mijn-lichaam-gekweld-en-mijn-geest-op-de-rand-van-waanzin-gebracht-hoe-deze-vrouw-chinees-heropvoedingskamp-overleefde~a288f990/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F Fashion Action: https://www.xrnlfashionaction.net/news/uyghur-solidarity-action-at-campa Kijk voor meer informatie op: https://freeuyghur.org/nl/ https://www.uyghurcongress.org/en/ https://uyghurtribunal.com/ ----- You may have already heard about the situation of the Uyghurs in China. Maybe you saw the report that Arjen Lubach made last year, read about it in the newspaper, heard about it on the radio or through other channels. In case you haven't, or as a refresher: Millions of people are currently detained in camps in East-Turkestan, Xinjiang is a colonial name, China and are treated inhumanely based solely on their ethnicity and religious affiliation. Thousands of Uyghurs have managed to flee to Europe, but their relatives have disappeared in China. Time and time again Chinese embassies are asked for information, but the requests are not heeded. Genocide Watch sounded the alarm in November 2020: "The Chinese government has systematically restricted the religious, cultural and social practices of the Uyghurs and other minorities in Xinjiang for decades." More than a million Uyghurs and other Muslims are held in penal camps. They are subject to the most serious forms of human rights violations: forced labor, torture, rape, beatings, forced abortions and sterilizations, and cultural re-education, as well as many other horrors. The world has sworn: "no more genocide." But it is happening again, right now, in front of our eyes. We cannot turn our backs on this! Recently, the US has recognized the situation in East-Turkestan as a genocide. If they can do it, we can too! Sign and share this petition and show solidarity with the victims of this genocide that is taking place at this very moment!

Een tegenprestatie verrichten voor je uitkering. Het idee lijkt goed. Iedereen doet op zijn eigen manier mee. De ene door betaald werk, de ander door vrijwilligerswerk, mantelzorg of scholing. Ook zijn er deelnemers die zich nuttiger voelen, nu ze een bijdrage kunnen leveren aan onze maatschappij. De keerzijde van dit hele verhaal ligt eigenlijk best simpel. Wanneer wij vrijwilligerswerk verplichten, is dit niet meer vrijwillig. En neigt dit niet een klein beetje naar dwangarbeid? Er zijn verschillende critici die zeggen van wel. Er zijn veel mensen die de bijstandsuitkering nodig hebben om te kunnen overleven, in hoeverre is het dan nog vrijwilligerswerk? De mensen hebben geen keuze. Dit is tevens de mening van de Raad van State, het hoogste rechtsorgaan van Nederland. Ten tweede is het maatschappelijk belang groter dan het individueel belang. Heel simpel gezegd: Het is belangrijker om mee te doen in de maatschappij dan om jezelf te ontwikkelen. De garantie dat je werk gaat vinden met de tegenprestatie is klein, waardoor je alleen bezig bent om iets terug te doen voor je uitkering in plaats van het krijgen van een eventuele baan. Ten derde is er naar onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau gebleken dat de nuttige tegenprestatie niet zorgt voor meer werk onder langdurige werklozen of mensen met een handicap, terwijl dat juist de doelstelling was. De directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau zegt hierover het volgende: "Ze zeggen 'je krijgt een uitkering, doe er maar iets voor'. Maar als SCP concluderen wij: dwang als zodanig werkt niet voor het vinden van regulier werk. De politiek moet in de spiegel kijken en niet proberen dit grote probleem te lappen met halfslachtige oplossingen.” (Putters in NOS, 2019). Waar de SCP wel voor pleit, is maatwerk. Ieder individu is verschillend en door de huidige tegenprestatie kunnen de mensen met een zwaardere handicap of met een psychische aandoening niet goed geholpen worden. Ten slotte de vraag: Is het niet vernederend om in een oranje hesje papier te moeten prikken langs de kant van de weg? En is het niet zo dat dat betaalde banen zijn, die zijn wegbezuinigd en nu door bijstandsontvangers wordt gedaan? Zoals eerder vernoemd, was de tegenprestatie een leuk idee, maar het heeft geen nut. Het helpt mensen niet aan betaald werk, het neigt richting dwangarbeid, het is niet goed voor het zelfbeeld van mensen en het is geen maatwerk, waardoor er een hoop mensen worden vergeten. Wat wel zou werken, is maatwerk. Ieder persoon als individu beschouwen en kijken wat iemand als tegenprestatie zou kunnen doen. En wanneer een tegenprestatie niet mogelijk is, deze ook niet te hoeven verplichten.

Peperdure huizen, lange wachttijden voor een sociale huurwoning of helemaal geen betaalbare huurwoning vinden. Wonen is een recht, maar in de praktijk wordt dit niet nageleefd. Volkshuisvesting is vervangen door de markt. En dit raakt velen: * Het aantal daklozen is in de laatste 10 jaar verdubbeld. * Steeds meer mensen mét baan raken dakloos: de zogenoemde “economisch dakloze”. * Mensen moeten jarenlang wachten voordat ze een sociale huurwoning krijgen. * Woningzoekenden vallen tussen wal en schip: een sociale huurwoning is voor hen onbereikbaar door de lage inkomensgrens of lange wachttijd, maar ze verdienen te weinig voor de veel te dure vrije sector. * Er is geen bescherming tegen woekerprijzen in de vrije sector. * In 2019 konden al 800.000 hurende huishoudens door de hoge woonlasten niet rondkomen. * De sociale huursector is uitgehold, in vijf jaar tijd kromp de sociale huursector bij corporaties met 108.000 huizen, terwijl de vraag naar woningen toeneemt. Dat jíj, je kinderen of je vrienden geen betaalbare woning kunnen vinden of moeite hebben met rondkomen, komt door het falen van het woonbeleid. Dat kan en moet anders. Daarom voeren wij actie. Weg met de wooncrisis, een huis voor iedereen!

Het is belangrijk om erkenning te geven aan kleurrijke Nederlanders die een bijzondere bijdrage hebben geleverd aan ons Koninkrijk. Mede geïnspireerd door de inauguratie van Joe Biden en Kamala Harris willen wij aandacht vragen voor de veelzijdigheid van de Nederlandse samenleving. Een eerbetoon aan twee grootse voormalig-premiers van de Nederlandse Antillen, Maria Liberia Peters en Juancho Evertsz, hoort hierbij.

Een dak boven je hoofd is een basisbehoefte en een mensenrecht, verankerd in de grondwet en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Een woning is een plek waar je warm en veilig kan zijn én een noodzaak voor elke burger in dit land, want je moet een adres hebben waarop de overheid met je kan communiceren. Tussen 2009 en 2019 is het aantal dak- en thuisloze mensen meer dan verdubbeld. Namelijk van 17.300 naar 39.300 mensen. Het aantal jongeren hierin is zelfs verdrievoudigd. Bovendien is er een hele nieuwe groep ontstaan: ‘de werkende dakloze’. Het lukt hen simpelweg niet om een woning te vinden, terwijl ze wél een inkomen hebben en geen complex psychische of verslavingsproblematiek. Dit laat zien dat iedereen dakloos kan worden. En dat ligt niet aan henzelf, maar aan het gebrek aan voldoende, betaalbare woningen in Nederland. Het is niet uit te leggen dat bijna 40 duizend mensen in Nederland leven zonder een dak boven hun hoofd. Het is nu tijd om te kiezen. Zet in op beleid waar iedereen van profiteert en zorg ervoor dat we iedereen in Nederland kunnen voorzien in hun recht op een dak boven het hoofd.

Een gure neoliberale wind waaide de afgelopen tien jaar over het landelijk woonbeleid. Ministers Blok (VVD) en Ollongren (D66) hebben het woonrecht en de volkshuisvesting vakkundig afgebroken. Marktdenken en winstbejag kwamen centraal te staan, in plaats van ons recht op wonen. Zo moesten sociale huurwoningen wijken voor de vrije huurmarkt met hoge huurprijzen. De sociale huursector ging op slot voor middeninkomens en huurders in de sociale en vrije sector kregen forse huurstijgingen te verstouwen. Jongeren krijgen bijna alleen nog tijdelijke huurcontracten - als ze überhaupt al iets vinden. Ruttes kabinetten hebben met dit neoliberale wanbeleid een heuse wooncrisis veroorzaakt. de kloof tussen huurders en kopers wordt alsmaar groter. De politiek moet breken met dit beleid. Daarom eisen wij dat we weer een minister van Volkshuisvesting krijgen, die met stevig beleid zorgt voor: 1. Meer sociale huurwoningen en een bredere sociale huursector. 2. Betaalbare huren en regulering van de vrije sector. 3. Meer zekerheid en een sterkere positie voor huurders. Het probleem is duidelijk. Maar zonder druk van buitenaf krijgen we dit niet voor elkaar. Stuur daarom een oproep naar D66 om zich in te spannen voor woonrecht. Met elkaar zorgen we dat politieke partijen van links tot rechts de echte oplossingen voor de wooncrisis hoog op de agenda zetten in de verkiezingsstrijd. En koersen we aan op een nieuw kabinet dat met woonbeleid komt - in plaats van wanbeleid. Lees meer op http://www.wegmetdewooncrisis.nl/

Een gure neoliberale wind waaide de afgelopen tien jaar over het landelijk woonbeleid. Ministers Blok (VVD) en Ollongren (D66) hebben het woonrecht en de volkshuisvesting vakkundig afgebroken. Marktdenken en winstbejag kwamen centraal te staan, in plaats van ons recht op wonen. Zo moesten sociale huurwoningen wijken voor de vrije huurmarkt met hoge huurprijzen. De sociale huursector ging op slot voor middeninkomens en huurders in de sociale en vrije sector kregen forse huurstijgingen te verstouwen. Jongeren krijgen bijna alleen nog tijdelijke huurcontracten - als ze überhaupt al iets vinden. Ruttes kabinetten hebben met dit neoliberale wanbeleid een heuse wooncrisis veroorzaakt. de kloof tussen huurders en kopers wordt alsmaar groter. De politiek moet breken met dit beleid. Daarom eisen wij dat we weer een minister van Volkshuisvesting krijgen, die met stevig beleid zorgt voor: 1. Meer sociale huurwoningen en een bredere sociale huursector. 2. Betaalbare huren en regulering van de vrije sector. 3. Meer zekerheid en een sterkere positie voor huurders. Het probleem is duidelijk. Maar zonder druk van buitenaf krijgen we dit niet voor elkaar. Stuur daarom een oproep naar het CDA om zich in te spannen voor woonrecht. Met elkaar zorgen we dat politieke partijen van links tot rechts de echte oplossingen voor de wooncrisis hoog op de agenda zetten in de verkiezingsstrijd. En koersen we aan op een nieuw kabinet dat met woonbeleid komt - in plaats van wanbeleid. Lees meer op http://www.wegmetdewooncrisis.nl/

Een gure neoliberale wind waaide de afgelopen tien jaar over het landelijk woonbeleid. Ministers Blok (VVD) en Ollongren (D66) hebben het woonrecht en de volkshuisvesting vakkundig afgebroken. Marktdenken en winstbejag kwamen centraal te staan, in plaats van ons recht op wonen. Zo moesten sociale huurwoningen wijken voor de vrije huurmarkt met hoge huurprijzen. De sociale huursector ging op slot voor middeninkomens en huurders in de sociale en vrije sector kregen forse huurstijgingen te verstouwen. Jongeren krijgen bijna alleen nog tijdelijke huurcontracten - als ze überhaupt al iets vinden. Ruttes kabinetten hebben met dit neoliberale wanbeleid een heuse wooncrisis veroorzaakt. de kloof tussen huurders en kopers wordt alsmaar groter. De politiek moet breken met dit beleid. Daarom eisen wij dat we weer een minister van Volkshuisvesting krijgen, die met stevig beleid zorgt voor: 1. Meer sociale huurwoningen en een bredere sociale huursector. 2. Betaalbare huren en regulering van de vrije sector. 3. Meer zekerheid en een sterkere positie voor huurders. Het probleem is duidelijk. Maar zonder druk van buitenaf krijgen we dit niet voor elkaar. Stuur daarom een oproep naar GroenLinks om zich in te spannen voor woonrecht. Met elkaar zorgen we dat politieke partijen van links tot rechts de echte oplossingen voor de wooncrisis hoog op de agenda zetten in de verkiezingsstrijd. En koersen we aan op een nieuw kabinet dat met woonbeleid komt - in plaats van wanbeleid. Lees meer op www.wegmetdewooncrisis.nl