Er is een concentratie van eenoudergezinnen in sociaal zwakkere wijken. Het is noodzakelijk dat er meer mogelijkheden zijn voor alleenstaande ouders om aan geschikte en betaalbare huisvesting te komen. Veel woningen staan op naam van één partner. Bij een scheiding betekent dit dat er een ouder op straat komt te staan. De opvang is voor hen nu het enige aanbod. Veel ouders verblijven noodgedwongen met hun kinderen veel te lang in de opvang omdat er geen sociale huurwoningen beschikbaar zijn. Of ze komen in de schulden doordat de huur te hoog is of moeten bij hun ouders blijven wonen. Zolang de huisvestingsproblematiek niet wordt opgelost, kan een ouder niet werken aan economische zelfstandigheid. Er is een directe relatie tussen het welzijn van de kinderen en dat van hun ouder. Wanneer ouders gebukt gaan onder te veel stress, depressies , angst voor schulden en angst voor ingrijpen door de jeugdzorg omdat ze hun kinderen geen ‘stabiele’ situatie kunnen bieden, zijn zij niet in staat hun kinderen de beste zorg te geven. De kinderen zijn daarbij letterlijk het kind van de rekening. Ook hun toekomst staat op het spel. Alleenstaande ouders hebben een lager resterend inkomen. De eisen van de sociale huurvoorraad en de markthuur knellen voor hen harder dan bij alleenstaanden en tweeoudergezinnen. Gemeenten hebben hier geen afdoende beleid voor ontwikkeld. Wij roepen u op om werk te maken van bescherming van alleenstaande ouders in een kwetsbare woonsituatie en mee te doen aan het formuleren van afdoende oplossingen.

Diezelfde strijdbaarheid blijkt nu harder nodig dan ooit! Want de afgelopen dagen werd gedebatteerd over stellingen als 'De islam hoort niet bij Nederland' en menig politicus maakte van het schietincident op het 24 Oktoberplein een politieke stunt. Xenofobe boodschappen nestelen zich gevaarlijk dicht bij het centrum van de macht en islamofobie lijkt helemaal genormaliseerd te zijn. Het laat zien wat er gebeurt als wij niet zelf het debat domineren en uitspreken wat we zelf belangrijk vinden. Dus is nu het moment om als verdraagzame meerderheid samen in actie te komen voor een inclusieve, duurzame en rechtvaardige samenleving. Wij als samenleving staan op, om het voortouw te nemen. Opkomen tegen racisme, klimaatontkenning, ondermijning van de journalistiek en wetenschap, islamofobie en haat vereist moed en een rechte rug. We moeten ons laten zien en ons nog harder en gezamenlijker uitspreken. Laat ons het voorbeeld geven aan onze politici. Door ons actief uit te spreken en te weren tegen onrecht, de straat op te gaan, en te vragen om politieke verandering. Als democraat tegen haat ben ik tegen onverdraagzaamheid, en sta ik pal voor mensenrechten, eerlijke kansen voor iedereen, voor een eerlijk klimaatbeleid en voor een betere verdeling van de welvaart. Wij zijn niet alleen voorvechters van een eerlijke economie, een groene toekomst, een inclusieve samenleving óf een rechtvaardige democratie. Wij zijn het allemaal tegelijk. Wij laten ons niet verdelen. Wij zijn met meer!

Beste Inwoners van Aalst bij Sint Truiden, ik heb onlangs gevraagd op facebook of er nog iemand problemen had bij het leidingwater. We hebben daar toch wel een aantal reacties op gekregen daarom stel ik deze petitie voor. Dan kunnen we samen ons probleem aankaarten bij de gemeente en de Watergroep. We betalen immers genoeg. Hopelijk wordt er dan snel iets aan gedaan.

Uitzettingen vinden vaak plaats in gewone lijnvluchten. Kinderen en hun gezin worden op de achterbank van het vliegtuig vergezeld door marechaussee. Soms gebeurt dat zelfs geboeid. Dat is het harde gezicht van het niet werkende kinderpardon, en het is behoorlijk traumatiserend. (2) En nu aarzelen politici nog steeds om die praktijk te stoppen. Dus is het weer aan ons om de druk op te voeren. Dat werkte, toen we lieten zien dat we ons niet neerleggen bij deze afspraak in het kabinet. En dat moet nu weer gaan werken, als we de baas van KLM, van Transavia, van Air France, van Ukrainian Airlines en al die vliegmaatschappijen laten weten dat ze geen verplichting hebben kinderen uit te zetten. Stuur ze daarom nu een brief, gebruik je consumentenmacht, maak ze onze bondgenoot. En dit kan heel goed: in de VS, Australië, Frankrijk, Duitsland en Israël (3) weigerden maatschappijen, piloten en cabinepersoneel eerder mee te werken. De politiek heeft de sleutel in handen, maar treuzelt. En laat zo al beschadigde kinderen nog langer in onzekerheid. Als we als samenleving blijven herhalen dat we niet willen dat er nog langer met deze kinderen gesold wordt, kunnen politici eindelijk gaan doen waar ze voor benoemd zijn: duidelijkheid geven. En daarbij is elke bondgenoot welkom! ====================================================================================== (1) In artikel 65 van de Vreemdelingenwet, lid 1 https://wetten.overheid.nl/BWBR0011823/2014-04-01/#Hoofdstuk6_Afdeling2_Artikel65, wordt alleen geregeld dat de vervoerder verplicht een vluchteling die met de eigen vervoersonderneming het land binnenkwam te vervoeren, en dan alleen binnen een periode van zes maanden na aankomst in het land. De rest is geregeld in privaatrechtelijke afspraken, die maatschappijen ook kunnen veranderen. (2) Lees hier wat een uitzetting los kan maken in een vliegtuig https://www.ad.nl/amsterdam/passagiers-opgepakt-om-verzet-tegen-uitzetting-vluchteling~aab604b3/ (3) Lees bijvoorbeeld hier https://www.theguardian.com/uk-news/2018/jun/29/virgin-airlines-no-longer-help-deport-immigrants-lgbt-windrush en hier https://www.independent.co.uk/news/world/europe/german-pilots-refuse-deport-asylum-seekers-lufthansa-angela-merkel-migrants-a8092276.html meer.

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

Al meer dan vijf jaar wonen ongeveer 400 kinderen uit alle windstreken samen met ons. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. Daarom dreigen ze uitgezet te worden. Buiten hun schuld om. Iedere dag opnieuw is het de vraag of de persoon voor de deur er is om ze met een enkeltje op het vliegtuig te zetten naar een onbekend land. Wij vinden het, in een tijd van verharding en ik-cultuur, hartverwarmend om te zien hoe hun scholen, sportclubs, werkgevers, stagebegeleiders, buren en vrienden in heel het land vechten tegen hun uitzetting. Nederlanders van werkelijk álle politieke kleuren staan eensgezind in een kring om ze heen. Wij sluiten ons met liefde bij hen aan en roepen jullie op om dat ook te doen. Samen kunnen wij voorkomen dat deze kinderen uitgezet worden naar landen, waar ze de taal niet van spreken, waar ze niemand kennen, waar ze helemaal opnieuw moeten beginnen. Deze kids horen zich te stressen over hun schoolexamens, niet over of ze straks nog naar school kunnen. Ze horen te dromen van de toekomst, niet te vrezen door hun afkomst. Zij horen beschermd te worden, niet beschadigd. Doe met ons mee. Teken de petitie. Deel de boodschap. Samen kunnen wij Nederland van zijn mooiste kant laten zien. Samen kunnen wij onze politici overtuigen van wat iedereen die deze kinderen kent allang weet: ze zijn al thuis.

Wij vragen toch ook geen geld als wij de fiets pakken, voor groene stroom kiezen of ons afval scheiden? Wij nemen gewoon onze verantwoordelijkheid. Als we de kosten van klimaatbeleid eerlijk verdelen, plukt iedereen de vruchten van een duurzame samenleving. Over twee weken moet er een klimaatakkoord getekend worden, en nog steeds liggen de grote bedrijven dwars. Vorige week luidden de groene organisaties de noodklok dat er veel te weinig vooruitgang geboekt wordt. Eerder al waarschuwden de vakbonden dat burgers en werkenden buitensporig op dreigen te draaien voor de kosten. Grote bedrijven profiteren al decennia van onze gunstige ligging, publieke voorzieningen en stabiele economie. Nu vragen we ze mee te betalen aan een groenere economie, en nu geven ze niet thuis. Ze chanteren onze politici door te dreigen met verhuizen, in plaats van gewoon eerlijk mee te betalen en nieuwe banen te creëren in de duurzame economie. Wij roepen premier Mark Rutte op de mooie woorden die hij spreekt op de klimaatconferentie in Katowice in de praktijk te brengen. Wij roepen minister Eric Wiebes op te kiezen voor resultaat, en wij roepen Ed Nijpels, die de gesprekken aan de zogenaamde klimaattafels leidt, op de grote vervuilers met hun schaamteloze eisen buitenspel te zetten. Nu blijkt dat ze ook hier weer niet over de brug komen, zeggen wij, burgers van Nederland: dan beslissen we wel zonder hen. Het heeft lang genoeg geduurd, wij laten ons niet tegen elkaar uitspelen, wij buigen niet langer mee met het grootbedrijf. Wie vervuilt, betaalt! (1) https://fd.nl/economie-politiek/1280729/milieuorganisaties-hekelen-gebrekkige-voortgang-klimaatakkoord

Brazilië heeft het grootste oerwoud van de wereld en is dus een enorm belangrijke plek om grote hoeveelheden Co2 om te zetten in zuurstof. Brazilië wil het "hele" amazone-gebied kappen om zo meer industrie en bouw te ontwikkelen. Ik vind dit onacceptabel. Ziet Brazilië niet in dat als ze het hele oerwoud kappen de "mensheid" over 100 jaar niet meer bestaat omdat simpel weg het beruchte Co2* ( broeikaseffect) niet meer omgezet kan worden en dus als een snelgroeiende wolk de dampkring aantast? Denk jij hier nou precies hetzelfde over en wil jij Brazilië een signaal afgeven? Teken dan deze petitie!

Het hoger onderwijs is van cruciaal belang voor de persoonlijke ontwikkeling van studenten en wetenschappers, als voor de gehele maatschappij. Sterk theoretisch opgeleide burgers zijn essentieel om grote vraagstukken waar de maatschappij mee te maken heeft op te kunnen lossen. Het kaalplukken van het onderwijs heeft hierom grote gevolgen voor de gehele maatschappij. WOinActie verzet zich tegen de systematische onderfinanciering van het hoger onderwijs, die dusdanig groot is dat het onderwijs op een breekpunt staat. Het aantal studenten aan universiteiten en hogescholen wordt steeds groter, terwijl de rijksbijdrage van het ministerie aan de onderwijsinstellingen niet evenredig toeneemt. Het is zelfs zo dat de financiering per student met een kwart is gedaald sinds 2000 [1]. Naast de afnemende financiering wordt er hard bezuinigd op het hoger onderwijs: met in 2019 alleen al de doelmatigheidskorting (€24,9 miljoen) en lumpsumkorting (€19,5 miljoen). Verdere bezuinigingen in de jaren daarna staan al op de planning. Dit heeft voor het hoger onderwijs, haar studenten én medewerkers, grote gevolgen. Zo barsten collegezalen uit hun voegen, worden studies geschrapt, krijgen studenten niet de aandacht die zij nodig hebben en moeten docenten structureel in hun vrije tijd overwerken. Het water staat ons tot aan de lippen: de bezuinigingen maken het onderwijs onhoudbaar en vormen een aanslag op de kwaliteit en toegankelijkheid: als er niet snel geïnvesteerd wordt, is het onderwijs niet toekomstbestendig. WOinActie roept hierom de regering op nu te stoppen met de bezuinigingen op onderwijs: het is tijd voor echte investeringen met kwaliteit als uitgangspunt. We hebben uw stem en steun hard nodig om te laten zien dat niet alleen wij vinden dat het hoger onderwijs waardevol is, maar dat u dat met ons eens bent. Alleen samen kunnen we het brede belang en de waarde van hoger onderwijs laten zien. Vindt u, net als wij, dat het hoger onderwijs niet kopje onder mag gaan? Teken dan alstublieft de petitie, samen staan we sterk! [1] https://vsnu.nl/dalende-rijksbijdrage.html

De vrijheid van meningsuiting en vrijheid om te demonstreren zijn essentiële onderdelen van onze rechtsstaat. Wij, burgers van Nederland, willen dat dit een land is waar iedereen kan demonstreren. Daarom is het nodig dat zoveel mogelijk Nederlanders laten horen dat het recht op demonstreren beschermd moet worden en we niet bereid zijn daar ook maar iets op in te leveren. Afgelopen weekend heeft aangetoond dat leiderschap nodig is, en dat de premier in zijn uitspraken het recht op demonstratie beter dient te beschermen. Teken de petitie en laat zien dat veel meer Nederlanders pal staan voor de vrijheid van demonstratie. Laat niet de indruk ontstaan dat het oké is demonstraties te blokkeren, of met geweld demonstraties tegen te houden. We accepteren niet dat onze politici dit grondrecht relativeren. De vrijheid van demonstreren is een essentiële pijler van onze democratie. Onder anderen Amnesty International [1] en het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten [2] spraken zich al eerder uit voor de bescherming van het demonstratierecht. Roep minister president Rutte op pal te staan voor dit grondrecht en eenieder die vreedzame demonstraties verstoort ondubbelzinnig te veroordelen. [1] https://nos.nl/artikel/2259772-amnesty-rutte-moet-geweld-tijdens-sinterklaasintocht-veroordelen.html [2] https://njcm.nl/actueel/rapport-nationale-ombudsman-demonstratierecht-onder-druk/

Werkt iemand met een urenbeperking als gevolg van zijn beperking maximaal, dan zou hij tenminste aangevuld moeten worden tot het Wettelijk Minimumloon! Wat is de situatie nu? De Participatiewet zorgt ervoor dat mensen met een arbeidsbeperking die in deeltijd werken onder het uitkeringsregime blijven vallen en daardoor slechts ietsje meer dan het sociaal minimum verdienen. Inkomsten uit werk worden in de Participatiewet en de Wajong verrekend met de uitkering. Dit betekent dat als je wat extra’s krijgt van de baas deze extra inkomsten niet bij jou terecht komen. Ook met de voorgestelde wijzigingen van de participatiewet en Wajong lukt het mensen met een beperking niet uit de uitkering te komen als ze een urenbeperking hebben en naar vermogen werken. Hoe kunnen we dit oplossen? Om dit op te bewerkstelligen reiken wij een andere oplossing aan: de inclusietoeslag. Dit is een compensatie voor niet-productiviteit. Door deze regeling verdienen mensen met een beperking tenminste het wettelijk minimumloon. Tevens vervallen de plichten van de uitkeringswetten waaronder de Participatiewet met alle nadelen die erbij horen. De Wajong is van 1998 en de participatiewet bestaat sinds 1 januari 2015. Het doel van beide wetten is zo veel mogelijk mensen met arbeidsvermogen naar, bij voorkeur betaald, werk toe te leiden, maar dit gaat niet op een eerlijke manier. Mensen met een beperking zijn een bijzondere groep met bijzondere kenmerken. Deze groep heeft minder vanzelfsprekend kansen op de arbeidsmarkt en heeft meer, soms kostbare ondersteuning nodig. De prikkels in de Participatiewet zijn niet passend voor deze doelgroep en dat leidt tot oneerlijke situaties. Waarom is de participatiewet oneerlijk? - De Participatiewet houdt bij het berekenen van de bijstand rekening met huishoudsamenstelling. Hierdoor is inkomensondersteuning afhankelijk van huisgenoten en levenspartners. Zo wordt iemand met een arbeidsbeperking financieel afhankelijk van zijn huisgenoten. In de Wajong geldt dit niet. - De afhankelijkheid die door de participatiewet wordt veroorzaakt, verhoudt zich niet tot het VN Verdrag Handicap en leidt niet tot financiële zelfstandigheid van mensen met een beperking Mensen met een beperking die veel ondersteuning nodig hebben om in deeltijd aan de slag te gaan kosten veel geld. De besparing op de uitkering weegt daardoor niet op tegen de kosten voor ondersteuning. Gemeenten geven hierdoor minder prioriteit aan deze groep van mensen met een beperking. - In iedere gemeente worden momenteel andere regels gehanteerd voor het krijgen van voorzieningen, waardoor er ongelijkheid bestaat. - Mensen met een medische urenbeperking bouwen geen volledig pensioen op, omdat op de aanvulling vanuit de bijstand en de wajong geen pensioen wordt opgebouwd. 1) Voor meer informatie over de beperkingen van de Participatiewet en de Wajong, zie dit pamflet van 8 maatschappelijke organisaties: http://www.landelijkeclientenraad.nl/Content/Downloads/Bijlage%20bij%20brief%20LCR%20TK%2018-0073%20GM%20ER%20-%2018-0396%20Meer%20mensen%20met%20een%20beperking%20aan%20het%20werk.pdf