Tijdens de crisis gingen de lonen er niet of nauwelijks op vooruit. Nu het goed gaat met de economie, is het tijd is voor een loonsverhoging, daar zijn economen en financiële waakhonden het over eens. Tóch profiteren juist veel mensen met een laag inkomen niet van de aantrekkende economie. Zo ligt er nu een plan voor een slechte winkel-cao met nauwelijks loonsverhoging. De FNV steunt deze cao niet, want er is meer dan genoeg geld voor een loonsverhoging van minimaal 3.5% per jaar. Steun de roep om meer loon voor hardwerkende mensen in winkels die nu rond de 1600 euro bruto per maand (fulltime) verdienen, bijvoorbeeld bij de Wibra, Primark en C&A. Hun werkgevers worden door de primarkpremie aangemoedigd de lonen laag te houden. Want verhogen zij de salarissen, dan lopen zij de subsidie mis. Voordat de handtekeningen onder het cao-plan staan, laten we van ons horen. En voordat dit najaar voor het eerst tonnen belastinggeld overgeschreven worden op de rekeningen van bedrijven zoals Primark, H&M en Zara, laten wij weten dat het anders moet. Steun deze petitie. Lees hier de twittercolumn over de primarkpremie van Bondgirl: https://joop.bnnvara.nl/opinies/overheid-geeft-winkelbedrijven-subsidie-voor-laag-houden-van-lonen

‘Doe normaal of ga weg’ - Mark Rutte ‘Antiracisme-demonstranten vallen onze tradities aan’ - Raymond Knops ‘De bijstand en Nederlanderschap moet je verdienen’ - Klaas Dijkhoff ‘Immigratie en globalisering brachten de clash of civilizations in ‘ons huis’. De ‘gewone Nederlanders’ bleven verweesd achter. Alsof de elite er met hún vrijheid en gelijkheid vandoor ging en ze aan de nieuwkomers gaf.’ - Sybrand Buma Het is slechts een kleine greep uit uitspraken die bewindslieden en volksvertegenwoordigers van regeringspartijen de afgelopen jaren deden over onze samenleving. Sinds afgelopen week is daar een nieuw dieptepunt aan toegevoegd: ‘Noem mij een voorbeeld, van een multi-etnische of multiculturele samenleving, waar de oorspronkelijke bevolking nog woont (...) en waar een vreedzaam samenlevingsverband is. Ik ken het niet.’ - Stef Blok Wij maken ons grote zorgen. Politici van onze regeringspartijen lijken het steeds normaler te vinden om actief op te roepen tot een tweedeling in onze samenleving. Uitspraken die tien, twintig jaar geleden onvoorstelbaar waren, worden zonder blikken of blozen uit de mouw geschud. En eigenlijk – zo zegt onze minister van Buitenlandse Zaken nu – is elke migrant een bedreiging voor de sociale vrede. Want: een samenleving waar meerdere culturen vreedzaam samenleven bestaat niet. Xenofobie, een eufemisme voor vreemdelingenhaat, is iets waar hij ‘pragmatisch’ over is. Het lijkt wel alsof iedere politicus die in debatten over migratie, integratie, of identiteit de grens opzoekt, niet doorheeft dat die grens daardoor opschuift. Steeds verder naar de kant van racisme, ontmenselijking en discriminatie. Iedere keer dat een bewindspersoon – iemand die bóven de partijen moet staan en verantwoordelijk is voor het welzijn van álle Nederlanders – dergelijke ideeën ventileert, voelen racistische onderstromen in onze maatschappij zich gesterkt. Ook al wordt er daarna teruggekrabbeld. Ook al worden woorden in halfslachtige excuses afgezwakt, genuanceerd of ingeslikt. Uitspraken als deze kún je niet terugnemen. Ze zijn de wereld al in geslingerd. Ze hebben zich al genesteld en ingekapseld in onze maatschappij. Juist dit soort uitspraken zet onze vreedzame samenleving onder druk. Juist dit soort uitspraken graaft, creëert en verstevigt een maatschappelijke kloof. Juist dit soort uitspraken legitimeert racisten en extreemrechtse radicalen in hun hetze tegen iedereen die anders is. Beste politici, wij verzoeken u dringend om uw verantwoordelijkheid te nemen. Stop met het inspelen op de alsmaar groeiende xenofobe en racistische angsten in onze samenleving. Stop met het verschuiven van de grens van het acceptabele in ons maatschappelijk debat. Stop met het voeden van de tweedeling tussen een fictief ‘wij’ en ‘zij’. De effecten hiervan op onze samenleving zijn ontwrichtend, polariserend, en hebben reële effecten op echte mensen. Op Nederlanders, die net zo normaal en gewoon zijn als alle anderen. Nederlanders die het verdienen met respect vertegenwoordigd te worden door hun regeringsleiders. Meredith Greer - Schrijver Tirza de Fockert - Gemeenteraadslid GroenLinks Amsterdam Lieke Marsman - Dichter Claudia de Breij - Cabaretier Akwasi - Rapper Eric Corton - Acteur / Presentator Jurjen van den Bergh - Politiek commentator / Oprichter De Goede Zaak Tinkebell - Kunstenares Persis Bekkering - Schrijver Maurice Seleky - Schrijver Joyce Brekelmans -Journalist Nadia Bouras - Universitair Docente, Universiteit Leiden Raja Felgata - Oprichter Kleurrijke Top 100 Sylvana Simons - Oprichter BIJ1, gemeenteraadslid Amsterdam Christine Otten - Schrijver / Journalist Janneke Stegeman -Theoloog Mona van den Berg - Fotograaf Hans Krikke - Directeur Samenwonen/ Samen Leven Amsterdam Nieuw West Amma Assante - Politica Ahmet Polat - Fotograaf Sunny Bergman - Filmmaker Murat Isik - Schrijver Glenn Helberg - Psychiater Babs Gons - Dichter Dolly Bellefleur - Dolly Bellefleur Massih Hutak - Schrijver / Rapper Ingeborg Beugel -Journalist / Filmmaker Anke Laterveer - Schrijver / Presentator Claartje Kruijff - Theoloog des Vaderlands Marjolein van Heemstra - Schrijver dr. Ellen-Rose Kambel - Directeur Rutu Foundation voor intercultureel onderwijs Dylan Meert - Programmamaker bij Pakhuis de Zwijger Dave Ensberg-Kleijkers - Onderwijsbestuurder / Auteur Zoë Papaikonomou - Onderzoeksjournalist en auteur Annebregt Dijkman - Onderzoeksjournalist en auteur Barbara Vos -Programmaker bij Pakhuis de Zwijger Egbert Fransen - Directeur Pakhuis de Zwijger Joost Baars - Dichter Geert van Itallië -Directeur Melkweg Etchica Voorn - Auteur Anja Meulenbelt - Schrijfster / Politica Izaline Calister - Zangeres Matthea de Jong -Programmamaker Nikki Dekker - Schrijver / Radiomaker Milou Deelen - Journalist Malou Holshuijsen - Presentator BNNVARA Joshua Livestro - Hoofdredacteur Jalta, Publicist Stan Veuger - Econoom bij het American Enterprise Institute, gastdocent Harvard University Robert Vuijsje - Schrijver Karin Spaink - Columnist Ronald Giphart -Schrijver Bénédicte Ficq - Advocate Mano Bouzamour - Schrijver Robert Alberdingk Thijm - Scenarioschrijver Norbert Ter Hall - Filmregisseur Jean-Marc van Toll - Auteur Devika Partiman - Sociaal activist Marleen Stikker - Oprichter de Waag Society Natascha van Weezel -Journalist Samora Bergtop - Actrice Hans Laroes - Journalist / Hoofdredacteur Bart Chabot - Dichter / Schrijver Simon(e) van Saarloos - Filosoof / Schrijver Elias Mazian - DJ Geert Mak - Schrijver Elsbeth Etty - Columnist Sluit je aan als ondertekenaar!

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

Anahit (12) en Arsen (8) wonen al 9 jaar in Nederland. Arsen is hier zelfs geboren. Hun ouders hebben alle procedures doorlopen om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning. Toch dreigen ze aanstaande maandag op het vliegtuig naar Armenië te worden gezet. Alweer zet ons kabinet in Nederland gewortelde kinderen uit naar een voor hen vreemd land. Maar wij laten dit niet zomaar gebeuren: deze kinderen zijn al thuis en wij willen dat zij en alle andere 400 gewortelde kinderen hier mogen blijven. Stuur Harbers daarom nu via deze pagina een mail en doe een beroep op zijn menselijkheid! De huidige kinderpardonregeling zou moeten gelden voor kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn en daarom hier geworteld zijn. Maar onder andere door de zeer strenge toepassing van het meewerkcriterium - waarbij kinderen moeten aantonen dat zij of hun ouders actief hebben meegewerkt aan hun terugkeer - vallen maar heel weinig kinderen daadwerkelijk onder dat kinderpardon. Kinderombudsman Margrite Kalverboer zei daarover in januari 2017 al: "Het lijkt meer op een vertrekverplichting, want het wordt namelijk té strikt toegepast door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en rechters. Ze kijken te weinig inhoudelijk naar een zaak en naar het belang van het kind en dat is in strijd met het kinderrechtenverdrag." [1] Daarom voeren wij een campagne voor een ruimhartiger kinderpardon, zodat de ruim 400 kinderen die al langer dan 5 jaar in Nederland wonen hier mogen blijven en niet uitgezet worden. [1] https://demonitor.kro-ncrv.nl/onderzoeken/kinderpardon

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

Drie kinderen, geboren en getogen in Nederland. Ze werden met hun ouders uit bed gelicht en naar een detentiecentrum gebracht. Maksim (14), Denis (10) en Arina (5) hebben nooit ergens anders gewoond dan in Nederland en dreigen nu uitgezet te worden. Buren, klasgenoten, leraren en de scholen van de drie kinderen reageerden geschokt op het nieuws en zijn diverse acties gestart. Zo hebben ze al bijna 7500 steunbetuigingen verzameld, heeft het college van B&W en de gemeenteraad unaniem de staatssecretaris opgeroepen om de uitzetting tegen te houden en organiseren zij een lawaaidemonstratie. Deze kinderen horen hier, ze zijn al thuis.

Deze schokkend wrede, traumatische en onmenselijke praktijk hoort niet thuis in onze wereld. Het moet onmiddellijk worden gestopt. Nederland is misschien een kleine speler in de internationale politiek, maar onze stem telt wel degelijk. Trump moet weten dat dit beleid consequenties heeft voor de internationale diplomatieke betrekkingen.

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

Kinderen zijn kwetsbaar en mogen niet verantwoordelijk gesteld worden voor fouten van hun ouders! Deze zaak is een politiek spel geworden waarbij mensenrechten worden geschonden.

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.

De meeste ondernemingen in Nederland zijn eenmanszaken. De ondernemers die hier achter zitten zijn inmiddels echter lang niet altijd meer mannen. Toch is deze rechtsvorm nooit van naam veranderd. Hoewel dit op de schaal van wereldproblemen wellicht een klein detail is, vormt het een compleet onnodige maar dagelijkse uitwissing van vrouwen en andere niet-mannen. De belastingdienst en de Kamer van Koophandel drukken deze term jaar in jaar uit op hun formulieren, hetgeen keer op keer de wezenlijke realiteit van niet-mannelijke ondernemers ontkent. Aangezien zowel de belastingdienst als de Kamer van Koophandel uiteindelijk onder de regelgeving van de overheid vallen, is het aan deze laatste om haar verantwoordelijkheid te nemen en deze vorm van rechtspersoon te wijzigen in, bijvoorbeeld, Eenmenszaak, solozaak, eenpersoonszaak, etc. Dat zijn termen die inclusief zijn voor alle genders en zo onnodige uitsluiting ten einde brengen. Artikel 1 van onze grondwet zegt dat iedereen in Nederland gelijk behandeld dient te worden. Om deze wet na te leven moet de overheid op zijn minst zorgen dat talige ongelijkheid binnen haar eigen documenten voorgoed tot de geschiedenis zal behoren.

Ruim 400 kinderen dreigen Nederland uitgezet te worden terwijl zij hier geworteld zijn. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze collega’s, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Hoe Nederlands zij zich in hun hoofd of hart ook voelen, op papier zijn ze het nog niet. De afgelopen maanden hebben al ruim 75.000 mensen via www.zezijnalthuis.nl hun steun gegeven voor verblijfsrecht voor de 400 overgebleven kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Nu roepen wij u op zich ook achter hen te scharen. Steun de kinderen en uw collega burgemeesters en gemeenteraden. We willen niet dat kinderen die hier thuis zijn, worden uitgezet. Al veel te lang zijn deze kinderen speelbal van de politiek en wachten zij op zekerheid en een thuis in Nederland. De Tweede Kamer nam eerder een motie aan om voor deze groep een oplossing te vinden, maar in het regeerakkoord is deze oplossing nog steeds niet geboden. Dus kijken we naar onze lokale bestuurders, die dagelijks in aanraking komen met deze kinderen. Maak onze gemeente een kinderpardongemeente en stuur een brief naar staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Uw stem is belangrijk om het verschil te kunnen maken voor deze kinderen, want #zezijnalthuis.