Als burgers moeten wij kunnen vertrouwen op een regering die de eigen grondwet en het internationaal recht respecteert. Als de regering dat niet doet, dan worden niet alleen de Palestijnen daarvan het slachtoffer maar op de langere termijn ook de Nederlandse burgers zelf.

Het is noodzakelijk om ons uit te spreken voor deze wetswijziging en voor de veiligheid van trans personen online en op straat. Daarom roepen wij de Tweede Kamer op: stem voor de uitbreiding van het verbod op groepsbelediging! Zodat iedereen in Nederland veilig zichzelf kan zijn. Bescherm iedereen tegen haat, ook trans mensen! Deze petitie is een initiatief van Transgender Netwerk.  www.transgendernetwerk.nl

Het is belangrijk dat wij vanuit Nederland het Eurovisiesongfestival boycotten omdat Israël zich profileert als Westers land wat zogenaamd 'vrijer' en ‘geciviliseerder’ zou zijn dan omliggende landen. Terwijl ze tegelijkertijd sinds 7 oktober meer dan 25.000 doden op hun geweten hebben, en sinds 1947 nog ontelbaar meer. Zolang we doen alsof dit een doorsnee land is dat gewoon mee mag doen aan 'niet-politieke' zangwedstrijden, kan Israël zich ook zo kan blijven profileren. Dit geeft op zijn beurt weer de indruk aan het publiek van het Eurovisiesongfestival dat Israël 'een land zoals dat van hen' is, en dus deze genocidale daden niet op hun geweten kan hebben. Daarnaast wekt deelname aan het Eurovisiesongfestival, wat breed gewaardeerd wordt binnen de LHBTQIA+ gemeenschap, de indruk dat Israël queervriendelijk is. Dit signaleert dat Israël progressieve waarden zou onderschrijven. Maar als queer koppel kun je niet trouwen in Israël, en de staat roeit nu alle queer personen in Palestina actief uit. Dat zijn geen progressieve waarden, dat is pinkwashing. We moeten stoppen met Israël legitimiteit verlenen. AvroTros moet hierin hun verantwoordelijkheid nemen door het Eurovisiesongfestival te boycotten, totdat Israël ervan wordt geweerd. Levens zijn toch zeker belangrijker dan kijkcijfers.

Al meer dan 3 maanden wordt de menswaardigheid geweld aangedaan door wat er in Gaza (Palestina) en Israël gebeurt. We zijn er letterlijk en figuurlijk stil van. Uit onderzoek van RTL Nieuws en I&O research blijkt dat meer dan 2/3 van de Nederlanders voor een staakt-het-vuren is. Toch kiest onze regering/ minister-president dit naast zich neer te leggen. Als dit bericht jou heeft bereikt dan is het verzoek om de roep te ondersteunen voor een Staakt-het-Vuren en onze regering zo te helpen het juiste te doen. Daarnaast geloof je in dat eenieder vrijheid, veiligheid en gelijkwaardigheid verdient. En vraagt onze regering zich actief in te zetten voor de vrede en veiligheid van de Palestijnen en Israëli’s. We zijn pas vrij als we allemaal vrij zijn.

Op 19 december 2023 besloot demissionair staatssecretaris Eric van der Burg een besluit- en vertrekmoratorium in te stellen voor Palestijnen uit Gaza en de Westelijke Jordaanoever die asiel aanvragen in Nederland.* Dit moratorium houdt in dat de Nederlandse overheid de komende zes maanden geen formele besluiten neemt ten aanzien van individuele asielaanvragen van Palestijnen, en dat er geen gedwongen terugkeer naar de Palestijnse gebieden zal plaatsvinden. De Nederlandse regering gaat doorgaans over op zulk beleid als de situatie in een bepaald land "te onzeker" wordt geacht om asielaanvragen te beoordelen. Deze beslissing zorgt niet alleen voor een verlengde periode van onzekerheid voor de personen in kwestie, maar toont ook pijnlijk aan dat de Nederlandse staat opnieuw tekortschiet in het erkennen van de ernst van de situatie in de Palestijnse gebieden. Wij stellen dat de Nederlandse overheid verplicht is om per direct internationale bescherming te bieden aan Palestijnen afkomstig uit Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Een moratorium is niet bedoeld voor een situatie zoals in Palestina, waarbij het overduidelijk is dat de verwoesting permanent is en waardoor directe actie juist essentieel is. Bovendien kan de juridische mogelijkheid tot verlenging van een moratorium de onzekerheid nog langer laten voortduren dan de oorspronkelijke zes maanden. In het licht hiervan roepen wij de Nederlandse regering op om Artikel 15c van de EU Kwalificatierichtlijn toe te passen. Deze bepaling schrijft voor dat asiel moet worden verleend aan alle asielzoekers afkomstig uit een land of gebied waarin sprake is van een ernstige en individuele bedreiging van het leven van een burger als gevolg van willekeurig geweld in het kader van een internationaal of binnenlands gewapend conflict. Voorbeelden van landen waarvoor de Nederlandse staat dit in het verleden heeft erkend zijn Syrië en Jemen. Wij doen een beroep op de Nederlandse regering om de ernst en de structurele aard van het geweld in Palestina te erkennen en om een waardig beschermingsniveau te waarborgen voor alle asielzoekers uit de Palestijnse gebieden. Doe mee en teken de petitie! * https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2023/12/19/tk-besluit-en-vertrekmoratorium-palestijnse-gebieden

Velen van ons voelen zich machteloos. We zien de genocide, de apartheid, de illegale bezetting en het onvoorstelbare leed dat de Palestijnen wordt aangedaan. Mensenrechtenorganisaties als Amnesty International registreren dit ook [2]. De wereld kijkt toe hoe Israël mensenrechten en oorlogsrecht aan diens laars lapt. Met het weren van bussen van EBS kunnen wij in de Zaanstreek heel concreet iets doen aan het onrecht in Palestina. Laat dit een voorbeeld zijn voor alle Nederlandse overheidsinstanties. Laten wij als bevolking heel duidelijk zeggen dat wij het schenden van mensenrechten niet steunen. Laat EBS geen geld verdienen in onze regio. Teken daarom deze petitie! [1] https://www.un.org/unispal/wp-content/uploads/2020/02/A.HRC_.43.71-1.pdf - nummer 31 [2] https://www.amnesty.org/en/latest/campaigns/2022/02/israels-system-of-apartheid/

Racisme en discriminatie is een groot probleem zowel nationaal en internationaal. Niets doen is geen optie, niet of onvoldoende effectief handelen ook niet. De charter diversiteit bijvoorbeeld werkt niet omdat het te vrijblijvend is. Nu is het van belang om erg consequent en systematisch het discriminatie en racisme probleem op te lossen, nadat jarenlang onderzoeksrapporten dit hebben aangetoond. De overheid streeft een sterkere aanpak na, de aanstelling van de Nationaal Coördinator Discriminatie en Racisme en de Regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld, een minister voor Armoedebestrijding en Rechtsbescherming zijn daarvan enkele voorbeelden. Discriminatie en racisme en hebben geleid tot toeslagenaffaire, etnisch profileren, antisemitisme, seksisme en racisme in de sport, media, onderwijs, overheid en semi-publieke organen, gebedshuizen (onderzoek ANBI-status en Nashville verklaring), politie (zie documentaire de blauwe familie), stagediscriminatie, onderwijsdiscriminatie, arbeidsdiscriminatie, discriminatie bij wonen en ga zo maar door. Discriminatie, racisme en uitsluiting dienen we met wortel en tak te verbannen. Laten we dat vervangen door een meer inclusieve samenleving, waar menselijkheid, rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid hoog in het vaandel staan. Teken, deel en support onze petitie, zodat we dit burgerinitiatief rond de verkiezingen van 22 november 2023 naar de Tweede Kamer kunnen brengen!

Binnen de Afro-diaspora gemeenschap in Groningen wordt al 15 jaar gepleit voor een monument ter herdenking van de trans-Atlantische slavernij. De financiële rijkdom van Nederland is opgebouwd met bloed, zweet en tranen van tot slaaf gemaakten uit het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden en Suriname. De nazaten van deze tot slaaf gemaakten hebben het recht om hier te zijn en daarmee ook het recht om te kunnen herdenken. Daarnaast worden zowel inwoners van provincie en stad als toeristen bewust gemaakt van de gedeelde geschiedenis en erfenis van Groningen én Nederland. Wij erkennen en begrijpen het leed van andere groeperingen die naast de trans-Atlantische slavernij ook zijn uitgebuit binnen het Nederlands koloniaal verleden. Een landelijk groeiend bewustzijn van een omvangrijk koloniaal verleden moet geen reden zijn voor het overschaduwen van het trans-Atlantische slavernijverleden. Het op één hoop gooien van deze geschiedenis doet het leed van de slachtoffers van de trans-Atlantische slavernij tekort. Het ontneemt de mogelijkheid om als gemeenschap te herdenken en draagt bij aan het koloniale systeem dat juist moet worden ontkracht, door de gemeenschap zichtbaar een stem te geven. Het veralgemeniseren van ervaringen, rituelen, heling en identiteit neemt de mogelijkheid tot bezinning, verbinden en reflecteren weg. Daarbij is ook gebleken uit onderzoek dat Groningen vanuit het bestuurlijke betrokken is bij de WIC. Juist met het realiseren van een monument ter nagedachtenis aan de trans-Atlantische slavernij ontstaat erkenning. Wij willen meer zelfbeschikking en zeggenschap over de totstandkoming van een monument dat ons allen aangaat. Daarom vragen wij eenieder die ons hierin steunt deze petitie massaal te tekenen om onze wens kracht bij te zetten. De petitie overhandigen wij vervolgens aan het college van Burgemeester en wethouders en aan de raadsleden van de gemeente Groningen. Teken en deel deze petitie zodat wij laten zien dat er draagvlak is voor een monument ter nagedachtenis aan het trans-Atlantisch slavernijverleden vanuit de Groningse Gemeenschap!

De WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen) kent twee opties: 1. Kun je 20% of minder van je oude loon verdienen en blijft dat in de toekomst bijna zeker zo, dan kom je in aanmerking voor een IVA-uitkering die volledig meetelt voor je hypotheekaanvraag. 2. Kun je 65% of minder van je oude loon verdienen en kun je (in de toekomst) weer (meer) werken, dan kom je in aanmerking voor een WGA-uitkering die in geen enkel geval meetelt voor je hypotheekaanvraag. Ben je dus in de situatie dat je blijvend arbeidsbeperkt bent en je de rest van je werkzame leven recht houdt op een WGA-uitkering, dan telt al die tijd deze uitkering niet mee voor een hypotheekaanvraag, terwijl het al die tijd wel deel uitmaakt van je inkomen. De wet bepaalt dat een inkomen ‘vast en bestendig' moet zijn om mee te tellen bij een hypotheekaanvraag. Met een blijvende arbeidsbeperking, blijft het recht op de WGA-uitkering bestaan en is het dus ‘vast en bestendig'. De wet bepaalt dat voor mensen zónder vast inkomen, zoals ZZP’ers, gerekend mag worden met het gemiddelde inkomen van de afgelopen drie jaar. Als diezelfde regel niet geldt voor mensen met een arbeidsbeperking, wordt daar een discriminerend onderscheid gemaakt op basis van handicap of chronische ziekte. De wet bepaalt dat mensen met een handicap of chronische ziekte niet mogen worden gediscrimineerd. Om mensen die blijvend arbeidsbeperkt zijn een eerlijke kans te geven op de woningmarkt, moet de WGA-uitkering daarom meegenomen worden bij een hypotheekaanvraag. Geef mensen met een WGA-uitkering een gelijkwaardige hypotheek!

Laat ons beginnen met de waarschuwingen van internationale organisaties dat Soedan een onvoorstelbare humanitaire ramp zal ondergaan als de voortdurende oorlog niet permanent stopt. De hevige gevechten brengen de levens, de veiligheid en de zekerheid van burgers overal in Soedan ernstig in gevaar. De nieuwe escalatie van geweld verergert de reeds destructieve situatie en maakt dat mensen dringend hulp nodig hebben. Sinds de machtsstrijd tussen het Soedanese leger en de paramilitaire groepering Rapid Support Forces (RSF) vier weken geleden uitmondde in gevechten, zijn minstens 700 mensen gestorven en zijn duizenden gewond geraakt. De Soedanese bevolking is door deze gevechten welhaast tot een breekpunt gedreven, de schamele voedselvoorraad raakt op, de elektriciteit is afgesneden en vele ziekenhuizen zijn gesloten. Tot overmaat van ramp hebben meerdere hulporganisaties hun activiteiten opgeschort. Het Hoge Commissariaat voor Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) heeft gemeld zich voor te bereiden op de vlucht van mogelijk tienduizenden mensen, waaronder kinderen, vrouwen en ouderen, naar buurlanden. De VN-vluchtelingenorganisatie stelde eveneens dat “het aanhoudende brute conflict inmiddels meer dan 100.000 Soedanezen heeft geforceerd om naar buurlanden te vluchten” en dat “minstens 20.000 Soedanezen zijn gevlucht naar Tsjaad vanuit Darfur”. De organisatie beschreef Darfur als “een van de regio’s die het meest is getroffen door het geweld in Soedan, waar bovendien de toenemende instabiliteit in de komende weken tot een veel grotere ontheemding kan leiden”. Het UNHCR heeft onlangs opgeroepen tot een eerlijke en efficiënte verwerking van asielaanvragen van Soedanese vluchtelingen en drong er bij staten op aan om de grenzen open te houden voor Soedanezen, terwijl die staten negatieve asielbeslissingen moeten opschorten. Dat betekent dat alle Soedanese vluchtelingen verblijfsrecht moeten krijgen, ook in Nederland. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft de aangewezen deskundige van het Hoge Commissariaat voor de Mensenrechten in Soedan gevraagd om alle beschuldigingen van schendingen van de mensenrechten sinds 25 oktober 2021 te documenteren, inclusief die schendingen die voortvloeien uit het huidige conflict. De ondertekenaars stellen dat deze informatie essentieel is om de omvang van de situatie te begrijpen en te pleiten voor de nodige actie. We zien dat het Jeddah-akkoord voor Soedan, dat vorige week werd ondertekend door de partijen bij het conflict onder Amerikaans-Saoedische bemiddeling en verwelkomd door de internationale gemeenschap, geen staakt-het-vurenovereenkomst is, maar slechts een bevestiging van de toewijding aan internationale humanitaire wetten, het veiligstellen van hulpverlening en het herstellen van basisvoorzieningen, evenals het terugtrekken van troepen uit ziekenhuizen en klinieken. Helaas blijft de situatie in Soedan onstabiel: er zijn geen positieve signalen aan de horizon van een spoedig einde aan de gevechten en de mensen in Soedan leven nog elke dag in angst. Lichamen liggen verspreid op straat en onder de slachtoffers vallen ook vrouwen en kinderen. Het lijkt erop dat de stem van kogels de overhand heeft gekregen op de stem van wijsheid, op gezond verstand en op de verhevenheid van ons moederland en de veiligheid van haar burgers. De ondertekenaars zijn ervan overtuigd dat het dilemma van de overgangsperiode is gelegen in het bestaan van meerdere machtsblokken en besluitvormingscentra. Bovendien is het de facto gezag noch gekozen, noch gedecentraliseerd, waardoor het niet in staat is om doorslaggevende beslissingen te nemen. Wij zijn met name bedroefd dat wederom hebzuchtige en op macht beluste mannen de behoeften en wensen van de Soedanese bevolking met voeten hebben getreden. In het aangezicht van dit tragische schouwspel heeft de wereld met belangstelling toegekeken naar hoe de betrokken landen zich haasten om hun diplomatieke missies en onderdanen uit Soedan te evacueren, wat bij velen de indruk wekte dat de crisis snel dreigt te verergeren. We betreuren echter met name te moeten zien dat terwijl deze landen zich haasten om hun staatsburgers uit Soedan te evacueren, zij het catastrofale schouwspel in dit land louter gadeslaan. De paradox is hier dat het merendeel van deze landen, in overeenstemming met hun belangen, steun verleent aan de twee strijdende partijen, het leger en de Rapid Support Forces. Wij zijn evenzeer geschokt te vernemen dat sommige van deze landen de invoering hebben uitgesloten van veilige en legale routes voor Soedanezen die de oorlog ontvluchten om asiel aan te vragen op hun grondgebied. Zie onze brief aan de Tweede Kamer hier: https://www.degoedezaak.org/wp-content/uploads/2023/05/PETITIE-AAN-HET-NEDERLANDSE-PARLEMENT.pdf

De financiële rijkdom en huidige staat van Nederland is opgebouwd met de bloed, zweet en tranen van de voorouders van nazaten van tot slaafgemaakten uit Suriname en het Caribisch Koninkrijk. De nazaten hebben het recht om hier te zijn, wat zich vertaald naar bezinning, herdenking, het uiten van rituelen en de opbouw van empatisch vermogen. Door een monument omtrent de Trans-Atlantische slavernij monument Haagse inwoners en passanten in levende lijve bewust gemaakt met de gedeelde geschiedenis en erfenis van Den Haag én Nederland.

Een betaalbare woning vinden in Arnhem is ontzettend lastig. Het is dus van enorm belang dat het gemeentebestuur zich inzet om er voor te zorgen dat iedereen die in Arnhem woont of wil wonen dat kan. Daarom willen we van het College van Burgemeester en Wethouders in detail horen hoe zij van plan zijn deze problematiek op te gaan lossen. Onderteken deze petitie en steun onze vragen aan het Arnhemse gemeentebestuur!